Canlusso

BŁYSKAWICZNY KONTAKT | SZYBKA REALIZACJA 1-3 DNI | GWARANCJA 2 LATA

Kup teraz i skorzystaj z obniżki o 50 PLN na wszystkie legowiska i foteliki!

BŁYSKAWICZNY KONTAKT | SZYBKA REALIZACJA 1-3 DNI | GWARANCJA 2 LATA

Author name: Canlusso

Zachowania psiaków

Dlaczego pies szczeka?

Psy zostały udomowione ponad 20 tysięcy lat temu. Od tego czasu ich możliwość komunikacji z człowiekiem znacznie wzrosła. Nauczyły się rozumieć komendy i w zależności od wyszkolenia rozumieć ponad 1000 słów.  Psy do komunikacji podobnie jak ludzie wykorzystują sygnały werbalne i niewerbalne. Szczekanie jest czymś całkiem normalnym i służy psom głównie do komunikacji w relacji z człowiekiem a nie z innymi psami. Szczekanie to rodzaj wyrażania uczuć, aby zrozumieć jakich konkretnie, właściciele psów muszą połączyć je z mową ciała psa. Najczęstsze przyczyny szczekania: Aby łatwiej było się  domyślić się, co nasz pupil chce przekazać poprzez szczekanie, przedstawiamy w jakich sytuacjach robią to najczęściej. Podekscytowanie Jeśli pies szczeka gdy wracasz do domu, wyciągasz z szafki smycz lub sięgasz po jego miskę to odgłosy świadczące o szczęściu i ekscytacji. Temu zachowaniu najczęściej towarzyszy mowa ciała w postaci – machania ogonem, czujnej postawy, kręcenia się w kółko lub przebierania łapkami. Zdobycie uwagi Pies który chce zwrócić na siebie uwagę, może na Ciebie czekać.  Zazwyczaj jest to ciąg pojedyńczych szczeknięć. Pies jest mało energiczny i zrelaksowany, ogon prosty lub merdający. Jeśli pies szczeka kiedy jesz posiłek, nie częstuj „smakołykiem”.  Wiedz że łatwo nauczy się, że szczekaniem wymusi jedzenie i będzie to robił coraz intensywniej. Nuda Niektóre psy mogą szczekać z nudów aby zmobilizować Ci do wspólnych zajęć. Psy, które nie mają odpowiedniej dawki ruchu i stymulacji umysłowej, mogą rozwijać destruktywne zachowania. Tony głosowe są niższe i wydawane pojedynczo a mowa ciała taka sama jak w przypadku prób zwrócenia na siebie uwagi. Strach, ostrzeżenie Kiedy pies odczuwa wyraźny bodziec, na przykład zbliża się obca osoba lub zwierzę.  Ten rodzaj dźwięku będzie niższy i często z towarzyszącym warczeniem.  Ma to na celu przygotowanie domowników na ewentualne niebezpieczeństwo.  W zależności od sytuacji, pies może przyjąć postawę przestraszoną z podkulonym ogonem i opuszczoną głową lub pewną siebie z wysoko uniesionym ogonem. Ból Wysokie, szybkie i piskliwe szczekanie może sygnalizować, nagłe dolegliwości bólowe Twojego psa. Napewno zdarzyło się wam, niechcący nadepnąć na ogon lub łapkę pupila a w konsekwencji usłyszeć ten rodzaj szczekania. Zaskoczenie Jeśli pies zostanie zaskoczony jakąś sytuacją, pojawieniem się nagle osoby/zwierzęcia to może mimowoli zaszczekać. Starość (demencja) Starsze psy u których funkcje poznawcze ulegają pogorszeniu. Mogą szczekać w nocy bez przyczyny na rzeczy/osoby których nie ma. Jeśli zauważysz nocne szczekanie psa, bez żadnego powodu, warto umówić się na wizytę do weterynarza. Specjalista zaproponuje kroki, które poprawią komfort życia psa jak i współlokatorów. Powodów psiego szczekania może być bardzo wiele. Aby prawidłowo ocenić co pies chce nam zasygnalizować przez wydawanie odgłosów, należy zawsze brać pod uwagę jego mowę ciała.  Jeśli go zrozumiemy, to przez proste kroki możemy wyeliminować niechciane szczekanie.

Żywienie psiaków

10 rzeczy, których nie powinien jeść pies.

Kto oprze się słodkiemu wzrokowi naszych pupili, kiedy tak bardzo proszą o mały kawałek  jedzenia? Częstowanie psa przysmakami ze stołu, pogłębia nawyk skomlenia i uniemożliwia nam spokojne spożywanie posiłków. Decydując się na takie „nagradzanie” należy pamiętać, że niektóre pokarmy, które spożywamy na co dzień, dla psa mogą być bardzo niebezpieczne.  Ksylitol Słodzik, będący w składzie niektórych słodyczy, wypieków czy paście do zębów. Jego spożycie przez psa, może wywołać spadek cukru we krwi oraz niewydolność wątroby. Pierwsze objawy zatrucia to wymioty, letarg i problemy z koordynacją. W późniejszym czasie mogą wystąpić drgawki. Alkohol Alkohol działa tak samo toksycznie na organizm psa jak na ludzki. Ze względu na małą masę, efekt toksycznego zatrucia występuje dużo szybciej. Pojawiają się wymioty, biegunka, problemy z koordynacją i oddychaniem. Pies może zapaść w śpiączke a nawet umrzeć. Awokado Owoc uwielbiany przez rzesze ludzi,  zawiera dużo substancji odżywczych. Awokado ma w swoim składzie jednak grzybobójczą toksynę tak zwany persin. Jest ona silnym alergenem dla naszych czworonożnych pupili i może wywołać biegunkę i wymioty. Kawa A w szczególności jej składnik – kofeina. Jest bardzo niebezpieczna dla psa. Może powodować znacznie przyspieszenie akcji serca a w konsekwencji powstawanie groźnych dla życia psa, arytmii. Cebula Regularne spożywanie przez psa takich warzyw jak cebula, może prowadzić do wystąpienia anemii. Dużą ilość zjedzona na raz, może spowodować zatrucie a w efekcie osłabienie i wymioty. Orzechy makadamia Ten rodzaj orzechów jest bardzo szkodliwy dla psów. Zjedzenie samych lub np. z czekoladą może wywołać silną reakcję toksyczną – drżenie mięśni, wymioty, gorączka. Winogrona i rodzynki Jeśli chcesz dawać psu do zjedzenia owoce, to  winogrona i rodzynki mogą nie być dobrym wyborem. Już zjedzenie niewielkiej ilości wpływa negatywnie na pracę nerek i może spowodować nawet ich niewydolność. Wymioty to pierwszy objaw zatrucia. Kości (szczególnie drobiowe) Kość to niewątpliwie jeden z największych przysmaków psów. Stanowi też swego rodzaju „atrybut” naszych czworonożnych pupili.  Jednak szczególnie kości drobiowe, ze względu na swoją kruchliwość mogą utkwić w przewodzie pokarmowy i spowodować perforacje. Surowe jajka Dieta  bogata w jajka, jest jak najbardziej wskazana dla naszych pupili. Należy jednak pamiętać aby unikać surowych pokarmów – istnieje ryzyko zatrucia salmonellą. Słodycze Podobnie jak dla ludzi, słodycze są wielkim przysmakiem psów. Jednak tak samo jak u nas, mogą powodować u nich cukrzycę, otyłość i próchnicę zębów. Wyżej wymienione produkty, łatwo zastąpić innymi – zdrowszymi dla psów. Najlepiej całkowicie wykluczyć je z diety pupili.

Żywienie psiaków

Czy psy mogą jeść ziemniaki?

Ziemniaki to dodatek do wielu potraw. Są przysmakiem wielu osób a ich forma podawania może być naprawdę różna. Kiedy zajadasz się frytkami a obok o kawałek prosi Twój czworonożny pupil, możesz ulec pokusie poczęstowania go. Jednak czy psy mogą jeść ziemniaki bez żadnych konsekwencji ze strony układu pokarmowego? Czy psy mogą jeść ziemniaki? Odpowiedź brzmi, tak. Podobnie jednak jak dla ludzi, ziemniaki są jadalne po ugotowaniu lub usmażeniu. Surowe ziemniaki zawierają solaninę – toksyczny glikoalkaloid, który powoduje poważne zaburzenia żołądkowo – jelitowe. Może o tym nawet nie wiesz, ale wiele karm dla psów posiada w swoim składzie ziemniaki. Właściciele psów, mogą zaobserwować także, podjadanie przez psy obierek po ziemniakach. Należy uważać, gdyż większa ilość może być szkodliwa i obciążyć nerki. Wartości odżywcze ziemniaków, dla psów. Ziemniaki zawierają głównie węglowodany złożone, dlatego powinny stanowić jedynie uzupełnienie diety psa a nie jego podstawowy składnik. Zjedzenie zbyt dużej ilości może powodować zaparcia. Ziemniaki najlepiej traktować jako przysmak dla psa i przestrzegać zasady podawania ich w ilości nie większej niż 10% dziennego zapotrzebowania na kalorie ( 1 ziemniak to około 130 kcal). Czy ziemniaki mogą zaszkodzić psu? Tak jak pisaliśmy powyżej, psy powinny unikać surowych ziemniaków i roślin psiankowatych.  Jeśli trzymamy ziemniaki w domu, powinny być niedostępne dla psa. Zabierając pupila na działkę, może on rozkopywać grządki ziemniaków i próbować zjeść warzywa prosto z ziemi – należy uniemożliwić mu ten proces. Spożycie dużej ilości surowych ziemniaków może powodować następujące objawy: Zaburzenia ze strony układu pokarmowego ( wymioty i biegunka) Letarg Słabość Splątanie W przypadku pojawienia się niepokojących objawów, należy zgłosić się z psem do weterynarza. Słodkie ziemniaki zdrowsza alternatywa. Popularne w Polsce bataty, pochodzą z rodziny powojowatych i nie zawierają solaniny. Mają dużą ilość błonnika i witamin. Surowe spożycie batatów, nie jest groźne dla naszego pupila. Jak sama nazwa wskazuje słodkie ziemniaki mają słodki smak, dlatego są uwielbiane przez psy. Najlepiej upiec je w piekarniku i w takiej formie serwować.

Leki dla psa

Czym leczyć zaparcia u psa? Laktuloza – dawkowanie, przeciwwskazania.

Laktuloza to lek składający się z galaktozy połączonej z fruktozą. W jelicie cienkim prawie się nie wchłania, gdyż jest oporna na działanie enzymów trawiennych. Dociera do jelita grubego, gdzie rozkłada się na dwutlenek węgla i kwasy organiczne co powoduje zwiększenie ilości wody w jelicie. Proces ten w efekcie powoduje przyspieszenie perystaltyki i zmiękczenie mas kałowych.  Może być stosowana przewlekle. Pomimo szerokiego zastosowania jak np. zapobiegania encefalopatii wątrobowej, lek ten u psów jest głównie przeznaczony do leczenia zaparć. Zaparcia występują głównie u starszych psów, jednak jest to schorzenie, które może dotknąć każdej rasy, niezależnie od wieku. O zaparciach u psa mówimy kiedy nie może się wypróżnić lub przychodzi mu to z wielkim trudem a stolec jest twardy, suchy często z domieszką świeżej krwi. Najczęstsze przyczyny zaparć u psów: Połknięcie niejadalnych przedmiotów, które mogą wywołać niedrożność jelit. Brak błonnika  w diecie. Brak ruchu. Zablokowane gruczoły odbytowe. Nowotwory jelit. Przerost prostaty. Urazy. Nieleczone zaparcia mogą prowadzić do znacznego pogorszenia kondycji naszego pupila. Pojawią się wymioty, letarg, utrata apetytu czy depresja. Leczenie zaparć u psa. Jeśli zaobserwujemy u psa, wyżej wymienione objawy, dobrym rozwiązaniem będzie wizyta u weterynarza. Specjalista przeprowadzi dokładny wywiad, dotyczący nawyków żywieniowych oraz skłonności do zjadania rzeczy niejadalnych. Sprawdzi  też brzuch i odbytnicę, wykonując badanie per rectum. W zależności od przyczyny leczenie może obejmować. Lewatywę. Nawodnienie dożylne. Ręczne usunięcie mas kałowych. Jeśli przyczyną zaparć jest przerost gruczołu krokowego, konieczna może być kastracja. Na przewlekłe zaparcia, weterynarz może zalecić stosowanie laktulozy. Należy ją podawać w dawce 400 mg na kilogram masy ciała psa, na dobę. Dobową ilość leku, najlepiej podzielić na 3 dawki. Produkt przeznaczony dla psów występuje pod nazwą Laxatract i przeciwwskazany jest w przypadku całkowitej niedrożności jelit, perforacji lub ryzyka perforacji przewodu pokarmowego.  W początkowej fazie leczenie mogą wystąpić objawy niepożądane jak: Wzdęcia. Rozszerzenie żołądka. Skurcze. Przedawkowanie laktulozy może powodować biegunkę i odwodnienie.  Profilaktyka zaparć. Aby zmniejszyć ryzyko występowania zaparć u psów, warto stosować dietę bogatą w błonnik. Zapewnić pupilowi, stały dostęp do wody i odpowiednią ilość ruchu. Unikać należy podawania psu kości do jedzenia.

Opieka nad pupilem

Rasy psów, które żyją najdłużej

Jak wiadomo pies to najlepszy przyjaciel człowieka a jego śmierć, jest bardzo przykrym wydarzeniem. Styl życia –  ich aktywność fizyczna, odżywianie, narażenie na choroby i wypadki, odgrywa decydującą rolę w tym jak długo pies będzie z nami. Genetyka danej rasy, nadaje mu określony, średni czas życia. Pozwala to przewidzieć ile mniej więcej lat będzie żył zdrowy pies.  Rasy psów cieszące się najdłuższym życiem – czas liczony w latach ludzkich. Chihuahua Psy miniaturki. Najmniejsza uznana rasa, która korzenie ma w IX wieku. Wywodzi się z Ameryki środkowej, wyhodowana w ciepłym klimacie, źle znosi nasze zimy. Żyją od 14 do 18 lat. Ze względu na mały rozmiar, są bardzo delikatne i mogą nie być odpowiednie dla dzieci. Yorkshire terrier (York) Yorki żyją średnio od 14 do 16 lat. Wiadomo, że małe rasy żyją dłużej. U większych psów proces starzenia przebiega szybciej. Yorki w dzisiejszych czasach zazwyczaj są rozpieszczonymi domownikami. Dawniej wykorzystywane były do łapania szczurów. Pudel Czworonogi te zazwyczaj kojarzą nam się z wystawami i pokazami psów. Te modne pupile mogą być duże lub małe a czas życia tych mniejszych waha się między 13 a 16 lat. Maltańczyk  Rasa, która znana była jeszcze w czasach przed naszą erą. Obecnie zamieszkują domy i ze względu na swoją białą puszystą sierść, łagodne usposobienie i prawdziwy psi urok, ciężko uwierzyć, że kiedyś były wykorzystywane do łapania szczurów. Maltańczyki żyją średnio od 12 do 15 lat Sznaucer miniaturowy Rasa bardzo dobrze nadająca się jako pies do domu z dziećmi. Niewielkie ale muskularne psy, żyją średnio od 12 do 14 lat. Ze względu na tendencje do występowania u nich zapaleń trzustki, konieczne może być stosowanie odpowiedniej diety. Shih Tzu Te małe pieski były ulubieńcami rodziny królewskiej z chińskiej dynastii Ming. W zachodnim świecie nie były popularne aż do 20 wieku. Rasa, która nie jest zbytnio podatna na choroby. Shih tzu są jednak alergikami i mogą u nich występować zmiany skórne. Ze względu na wady powiek, psy te często trafiają od weterynarza z powodu zapalenia spojówek. Żyją średnio od 11 do 14 lat. Jamnik Psy, które ze względu na swój charakterystyczny wygląd zna chyba każdy. Dawniej były wykorzystywane do polowań, idealnie mieściły się do borsuczych nor.  Psy te należy chronić przed nadwagą i koniecznością  wyskakiwania na meble. Jamniki żyją od 12 do 14 lat. Beagle Rasa psów kwalifikowana do grupy gończych. Bardzo inteligentne, zdecydowane i łagodne psy.  Należy pamiętać, że opiekując się tymi psami, należy zapewnić im codzienną dawkę aktywności fizycznej. Ich naturalny instynkt łowiecki musi być w jakimś stopniu zaspokojony. Beagle żyją nawet 15 lat. Labrador Retriever  Psy ras dużych, które pomimo rozmiarów, żyją dość długo. Te rodzinne i bardzo przyjazne czworonogi żyją od 10 do 12.  Podobnie jak większość psów ras dużych, cierpią na choroby kostno stawowe a nadwaga może znacznie nasilać te problemy. Kundel Kundelki czyli mieszane rasy psów.  Ich średnia długość życia jest dłuższa niż psów rasowych, wynosi 14 lat. Spowodowane jest to tym, że czysto rasowe psy przenoszą w genach również skłonność do chorób.

Leksykon chorób, Zachowania psiaków

Wścieklizna u psa. Przyczyny, objawy, leczenie.

Wścieklizna to jedna z najbardziej niebezpiecznych i śmiertelnych chorób u zwierząt –  w tym psów. Wirus wścieklizny, przenoszony jest w ślinie a do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez ugryzienie przez zainfekowane zwierzę.  Jeśli dojdzie do przerwania ciągłości skóry, wirus dostaje się do krwioobiegu i rozpoczyna namnażanie. Do zakażenie, może również dojść poprzez polizanie (oślinienie) rany na ciele. Ponieważ, szczepienie na wściekliznę jest w naszym kraju obowiązkowe, ryzyko zarażenia się tą chorobą od psów jest rzadkie. Najczęściej jest ona przenoszona przez dzikie zwierzęta jak lisy, kuny czy nietoperze. W poprzednim roku odnotowano 110 potwierdzonych przypadków wścieklizny u zwierząt w Polsce. Objawy wścieklizny u psów. Po kontakcie z zakażonym zwierzęciem a w efekcie infekcji, choroba postępuje etapami. Etap prodromalny (2-3 dni od zakażenia) U psa następuje zmiana zachowania. Staje się niespokojny i przestraszony. Psy, które wcześniej były bardzo przyjazne, mogą wykazywać oznaki agresji, nawet do najbliższych im osób. Dodatkowo może wystąpić: Lęk i wycofanie w stosunku do ludzi i innych ludzi Ciągłe lizanie miejsca ugryzienia Nadwrażliwość na światło czy dźwięk Zmiana tonu głosu –  ochrypłe szczekania Gorączka Etap wściekłości ( trwa 1-7 dni) Psy przejawiają oznaki niepokoju i drażliwości. Występuje  wrażliwość na światło i dźwięk. Atakują sztuczne przedmioty, zwierzęta i ludzi.  Etap paraliżu (2 – 4 dni od pierwszych objawów) Może wystąpić paraliż mięśni gardła i żuchwy, stąd charakterystyczna piana z jamy ustnej. Następnie może dojść do niewydolności oddechowej a w konsekwencji śmierci. Inkubacja wirusa trwa u psów zazwyczaj kilka dni ale zdarzają się przypadki, że wirus pozostaje w ukryciu nawet kilka miesięcy. Czas, rozwoju choroby zależy od miejsca i ciężkości ugryzienia oraz ilości wirusa jaki dostał się do ciała. Rozpoznanie choroby u żywych psów opiera się na występujących objawach i historii czworonożnego pacjenta.  Na obszarach gdzie wirus jest wielką rzadkością, potwierdzenie choroby jest trudne, gdyż objawy mogą być mylone z innymi schorzeniami. Po śmierci psa, można potwierdzić wściekliznę z 100% pewnością poprzez test przeciwciał fluorescencyjnych – pobierając tkankę z mózgu. Leczenie wścieklizny u psów. Obecnie nie ma lekarstwa na wirus wścieklizny. Zachorowanie przez psa na tą chorobę kończy się śmiercią. Należy mieć na uwadzę, że zainfekowane zwierzę, powinno się jak najszybciej uśpić aby nie mogło przenieść wirusa dalej. U psów zaszczepionych, jeśli istnieje możliwość infekcji, podaje się szczepionkę przypominającą. Pomaga to wzmocnić jego odporność i zmniejsza ryzyko rozwoju wirusa. Pamiętaj, jeśli Twój pies został pogryziony przez innego psa, postaraj się uzyskać jak najwięcej informacji o tym zwierzęciu a w szczególności historię jego szczepień. Profilaktyka.  Ponieważ obecnie nie ma lekarstwa na wściekliznę, najważniejszym zadaniem jest niedopuszczenie do jej występowania w otoczeniu i możliwości zakażenia się nią. Można tego dokonać przez regularne szczepienie swoich pupili ( co 1-3 lata), które jest obowiązkowe. Jeśli pies został pogryziony przez dzikie zwierzę lub sam pogryzł człowieka, musi zostać poddany obserwacji – jeśli po jej okresie wystąpią objawy niepokojące, pies musi zostać uśpiony. Oprócz szczepień, zminimalizowanie możliwości zakażenia jest kolejnym sposobem zapobiegania wściekliźnie. Nie pozwól psu wędrować bez smyczy – szczególnie w lesie, gdzie znajduje się duże skupisko dzikich zwierząt. Kontakt z obcymi, nieznanymi psami także jest przeciwwskazany. Twoją czujność, powinny wzbudzić dzikie zwierzęta, które nie uciekają na widok człowieka i wydają się być oswojone ( to może być jeden z objawów wścieklizny). Nie pozwól dotykać psu martwych zwierząt np: nietoperzy.

Rasy psów

Czarny Terier Rosyjski – Charakter, pielęgnacja, choroby

Inteligentne i pewne siebie psy stróżujące, Teriery rosyjskie to rzadko spotykana rasa psów, przeznaczona do pracy.  Może chronić dom lub firmę, bawić się z dziećmi a także brać udział w zawodach sprawnościowych. Mówi się o nich, że są to czarne perły rosji. Psy te, trzymają się z dala od obcych ludzi i zwierząt a swoim właścicielom są bardzo oddane. Ze względu na swoją wielkość robią duże wrażenie a jedyny kolor sierści w jakim występują to czarny.  Dawniej były wykorzystywane do służby w wojsku i policji. Dziś najczęściej pilnują prywatnych posesji. Duże pupile potrzebują regularnego treningu i aktywności fizycznej. Ich brak może spowodować, znudzenie a w konsekwencje wyładowanie emocji na elementach wyposażenia domu czy ogrodu. Ze względu na swój rozmiar i inteligencje, przeznaczone są dla ludzi, którzy mają doświadczenie z psami ras dużych. Bez stanowczego pokazania kto jest „samcem alfa” szybko przejmą kontrolę w domu. Czarny terier rosyjski został wyhodowany w Związku radzieckim. Celem było stworzenie idealnego psa pracującego. Zdolnego do patrolowania granic wraz z żołnierzami, jednocześnie nie robiąc sobie nic z bardzo niskich temperatur tam występujących. Zaczęto krzyżować między innymi takie rasy jak: Sznaucer Olbrzymi Rottweiler Airedale Terrier Dog niemiecki Psy te pracowały z armią radziecką na przejazdach kolejowych, więzieniach czy gułagach. Oficjalnie czarny terier rosyjski uzyskał status rasy od sowieckiego Ministerstwa Rolnictwa w 1981 roku. Czarne teriery rosyjskie pojawiły się w USA w latach 1989 – 1990, kiedy to rodzina rosyjskich imigrantów założyła tam pierwszą hodowlę. Rozmiar Osiągają bardzo duże rozmiary. Ich waga sięga od 40 do 70 kg. Wysokość zarówno samic jak i samców sięga nawet do 75 centymetrów. Osobowość Wyhodowane przez wojsko psy, są stabilne emocjonalnie, pewne siebie i lojalne.  Ze względu na dużą inteligencję potrzebują ciągłej pracy i ćwiczeń, które uwielbiają. Bardzo dobrze nadają się jako psy dla rodzin – kochają dzieci i będą je chronić.  Szczeniaki potrzebują wczesnej socjalizacji, aby później nie mieć problemu w kontaktach z innymi zwierzętami i ludźmi. Zdrowie Teriery Rosyjskie są ogólnie zdrowe ale podobnie jak wszystkie rasy są podatne na pewne schorzenia: Alergie Dysplazje stawu biodrowego Postępujący zanik siatkówki Opieka Tak jak pisaliśmy wcześniej Teriery Rosyjskie potrzebują dużej dawki ruchu i ćwiczeń. Wypuszczenie go samego na zewnątrz nie jest rozwiązaniem, gdyż spędzi on czas siedząc pod drzwiami. Psy dobrze reagują na metody treningowe, wykorzystujące stymulację poprzez nagradzanie. Karmienie  Aby pies cieszył się dobrą kondycją i zdrowiem należy karmić go 2 razy dziennie, odpowiednio dawkując mu porcję.  Psy zjadają od 3 do 5 szklanek suchej karmy dziennie  w 2 porcjach. Warto zainwestować w karmę najwyższej jakości.   Pielęgnacja Psy te mają czarną, podwójną sierść z dodatkiem siwych włosów.   Wymagają cotygodniowego czesania aby nie dopuścić do jej zmatowienia.  Nie zrzucają dużo ale bez regularnej pielęgnacji mogą wszedzei zostawiać kępki włosów. Jeśli szczotkujesz psa regularnie, to kąpiel będzie potrzebna tylko wtedy kiedy jest brudny i brzydko pachnie. Używaj do tego celu szamponów hipoalergicznych. Aby zapewnić zdrowie zębów i nie dopuścić do rozwoju próchnicy należy 2-3 razy w tygodniu szczotkować psu zęby.  Jeśli Twój Terier Rosyjski nie ściera pazurów, konieczne będzie comiesięczne obcinanie. Raz w tygodniu sprawdzaj uszy psa, pod kątem ewentualnej infekcji objawiającej się zaczerwienieniem i brzydkim zapachem. Nawilżonym wacikiem przecieraj zewnętrzną stronę ucha. Podczas pielęgnacji sprawdzaj całego psa czy nie ma infekcji, wysypek ran, stanów zapalnych. Pozwoli to wcześnie wykryć problem i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Opieka nad pupilem

Jak kąpać psa? Częstość, technika, kosmetyki

Poza wyjątkami, większość psów nie przepada za kąpielą. Proces ten odgrywa jednak bardzo ważną rolę w zachowaniu zdrowej i pięknej sierści a także skóry, wolnej od pasożytów i brudu.  Czysty i pachnący pies to radość dla właściciela. Jak często kąpać psa? W przeciwieństwie do ludzi, psy nie potrzebują codziennego prysznica i czesania. Czworonogi muszą być jednak kąpane regularnie. O częstości tego procesu decyduje kilka czynników, między innymi środowisko w jakim przebywają oraz rodzaj sierści. Optymalna częstość pełnego mycia psa to raz w miesiącu, są jednak wyjątki: Psy o tłustej sierści – np. Basset Hounds, mogą wymagać kąpieli nawet raz na tydzień. Rasy psów krótkowłosych o gładkiej sierści – np. Beagle czy Wyżeł Weimarski, nie są wymagające pod względem pielęgnacji i w zupełności wystarczy im kąpiel raz na kilka miesięcy. Psy z sierścią hydrofobową – np. Golden Retriever powinny być rzadziej kąpane aby zachować zawarte w sierści naturalne olejki. Rasy psów o grubej, podwójnej sierści – np. Samoyed czy Malamut, świetnie funkcjonują będąc rzadziej kąpane, jednak wymagają znacznie częstszego szczotkowania. Należy wziąć pod uwagę, że bardzo ważnym czynnikiem decydującym o częstotliwości kąpieli u psów jest ich styl życia. Jeśli mieszkasz na wsi a Twój pies uwielbia błotne kąpiele, czy kopanie w ziemi to zrozumiałe, że ta czynność będzie wykonywana częściej niż u psów mieszkających w mieszkaniu w mieście. Nadgorliwość w częstości kąpieli może wpłynąć negatywnie na sierść i skórę, mocno ją wysuszając i pozbywając naturalnych olejków, czyniąc ją matową. Często praktykującym sposobem na określenie czy pies wymaga kąpieli jest jego zapach. Kiedy Twój pupil pachnie niezbyt dobrze, to czas na nalewanie wody. Gdzie kąpać psa. O ile z małymi psami nie ma większego problemu, bo można je umyć nawet w dowolnej  misce, to psy ras dużych stanowią większe wyzwanie. Jeśli nie masz z tym problemu psa można wykąpać w domowej wannie. Dobrym rozwiązaniem jest kupno plastikowej wanienki, dostępnej w większości sklepów zoologicznych. Proces kąpania psa: Przed kąpielą wyszczotkuj dokładnie psa. Matowa sierść, zatrzymuje wodę i powoduje podrażnienia skóry. Używaj letniej wody. Psy są bardziej wrażliwe na działanie temperatury niż ludzie. Im większy pies tym woda powinna być chłodniejsza. Mów do psa spokojnie i głaskaj go – nie chcesz zrobić psu krzywdy ale dla niego, szczególnie na początku przygody z myciem, to olbrzymi stres.  Rozprowadź szampon w formie delikatnej piany omijając okolice oczu. Używaj tylko szamponu dla psów – jego składniki sprawiają, że nie wysusza skóry tak jakby mógł to zrobić szampon dla ludzi.  Obserwuj skórę psa, w najbliższych dniach po kąpieli, w celach wykluczenia alergii na dany produkt. Dokładnie spłucz psa – każdy środek do mycia, jeśli nie zostanie w całości spłukany może po wysuszeniu podrażnić skórę psa. Wytrzyj psa ręcznikiem i pozostaw do samodzielnego wysuszenia – powietrze z suszarki przeznaczonej dla ludzi, może być dla naszych pupili za gorące. Nagradzaj swojego psa – jeśli będzie kojarzył kąpiel z czymś przyjemnym, dużo łatwiej będzie Ci wykonywać cały proces. Usługi groomerskie. Jeśli masz problem z samodzielną kąpielą psa lub nie chcesz tego robić. Możesz to zlecić profesjonalistom. Będziesz miał pewność, że Twój pies otrzyma pielęgnację na najwyższym poziomie. Usługi groomerskie są szczególnie istotne dla psów, które mają włosy a nie sierść (York, Maltańczyk czy Pudel) i wymagają regularnego przycinania.

Żywienie psiaków

Czy pies może jeść chleb?

Pies jedzący kanapki czy bułki to bardzo częsy widok. Chleb stanowi jeden z głównych składników naszej diety i równie często karmimy nim psy. Jednak czy nasi pupile mogą go spożywać w każdych ilościach bez konsekwencji? Oczywiście, psy mogą jeść chleb w umiarkowanych ilościach i nie jest on dla nich w żaden sposób szkodliwy, poza paroma wyjątkami. Przede wszystkim musimy wykluczyć alergię na pszenicę, która jest głównym składnikiem białego chleba. Jeśli taka występuje to ten przysmak z diety naszego czworonoga musi być bezwzględnie usunięty. Chleb może być stosowany jako urozmaicenie zbilansowanej diety. Należy pamiętać, że jest on wysoce kaloryczny i składa się głównie  z węglowodanów. Dlatego nie wolno przesadzić z jego ilością a jeśli pies prowadzi mało aktywny tryb życia to częste podjadanie przez niego chleba może wywołać otyłość lub cukrzycę. Sam chleb nie jest toksyczny i nie powoduje ryzyka zatrucia pokarmowego. Należy jednak uważać na: Ciasto na chleb Ciasto na chleb, od zera rośnie najlepiej w wilgotnym i ciepłym pomieszczeniu. Takim miejscem jest psi żołądek. Jeśli nasz czworonożny przyjaciel zje takie ciasto w fazie wzrostu, będzie ono nadal rosło w jego żołądku. Może to doprowadzić do niebezpiecznego rozdęcia żołądka i uwalniania się do krwioobiegu etanolu a w konsekwencji zatrucia alkoholowego, objawiajacego sie: Depresją OUN Osłabieniem Hipotermią Śpiączką Padaczką Chleb z dodatkami O ile sam chleb nie stanowi zagrożenia dla psów, to dodatki w postaci rodzynek czy winogron już tak. Niektóre psy są szczególnie podatne na toksyczny wpływ tych owoców i mogą u nich spowodować niewydolność nerek. Orzechy i nasiona szczególnie – orzechy makadamia, ze względu na wysoką zawartość tłuszczu mogą powodować podrażnienie żołądka i zapalenie trzustki. Ksylitol czyli cukier brzozowy. Jest to składnik wielu maseł orzechowych – przysmaku psów, często służących jako dodatek do chleba. Dla ludzi jest nieszkodliwy ale toksyczny dla naszych pupili. Chleb czosnkowy Przysmak wielu. Kusi on zapachem, jednak jego spożycie może wywołać u czworonogów ból brzucha, biegunkę, wymioty. Chleb na problemy żołądkowe. Wiele osób uważa, że chleb jest dobrym rozwiązaniem jako dieta w problemach żołądkowych. Często słyszy się, że pomaga udrożnić układ pokarmowy jeśli np ość lub kość, pozostała w jednym miejscu. Na pewno wielu osobom czy psom pomógł. Weterynarze są jednak zgodni, jako główne zalecenie dietetyczne w rozstroju żołądka – pozostaje ryż z gotowanym kurczakiem.

Leki dla psa, Zdrowie

Loperamid (Stoperan/Imodium) dla psa. Czy można podać na biegunkę?

Loperamid to substancja czynna leków szerzej znanych pod nazwą stoperan lub imodium.  Mają one działanie spowalniające perystaltykę, co pozwala na wchłanianie się w ścianach jelit –  elektrolitów i substancji odżywczych, przyswajanych w tej części układu pokarmowego. Dzięki czemu chronią przed odwodnieniem i potrzebą nadmiernie częstego wypróżniania się. Mimo, że lek można kupić bez recepty, nie powinno się go podawać psu bez konsultacji z weterynarzem. Dobranie odpowiedniej dawki ma istotne znaczenie. Nie każda biegunka jest „zła”. W przypadku zatrucia niektórymi substancjami, może pomóc wydalić je z organizmu. Dlatego przedstawienie lekarzowi weterynarii, możliwych powodów biegunki u psów ma istotne znaczenie.  Przyczyny biegunki u psa. O biegunce możemy mówić kiedy występuje zwiększona częstość wypróżnień a stolce mają konsystencję wodnistą.  Łagodne biegunki mogą występować u psów bardzo często a ich przyczyna to zazwyczaj błąd dietetyczny (zjedzenie nie odpowiednich resztek ze stołu lub wprowadzenie do jadłospisu nowej karmy). Jednak przyczyn biegunek może być wiele a niektóre z nich mogą bezpośrednio zagrażać życiu naszego czworonoga –  biegunka krwotoczna spowodowana przez infekcje. Najczęstsze przyczyny biegunki u psa to: Stres  Zmiana diety Jedzenie zepsutych pokarmów Spożycie ciała obcego Toksyny lub trucizny Infekcje wirusowe – parwowirus, nosówka, koronawirus itp. Pasożyty – obleńce, tęgoryjce Infekcje bakteryjne – salmonella Zapalenie trzustki Zapalenie jelit Niektóre leki np.antybiotyki Leczenie biegunki u psa. Kiedy podać Loperamid? Podawanie psom, leków przeznaczonych dla ludzi nigdy nie jest wskazane bez konsultacji weterynaryjnej. Wiele leków może mieć toksyczne działanie a nie odpowiednio dobrana dawka wywoła skutki niepożądane.   Jeśli u psa wystąpiły 1 lub 2 luźne stolce, na początek wystarczy dać mu czas na regenerację układu pokarmowego. W tym celu dieta oparta na samej wodzie przez 12-24h będzie dobrym rozwiązaniem. W kolejnych dniach wprowadzenie do jadłospisu ugotowanego ryżu z odrobiną kurczaka pozwoli na nabranie sił i powrót do pełni zdrowia. Jeśli jednak problem jest bardzo nasilony a psu grozi odwodnienie, należy sięgnąć po środki farmakologiczne Loperamid (Stoperan/Imodium) to opioidowy lek pozbawiony działania o charakterze przeciwbólowym. Lek ten działa na receptory opioidowe znajdujące się w ścianach jelita. Hamuje perystaltykę przewodu pokarmowego i zmniejsza utratę wody i elektrolitów. Nie ma on wpływu na florę bakteryjną jelit. Loperamid (stoperan/imodium) zalecany jest w leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki. Jeśli zajdzie konieczność podania go naszemu pupilowi, dawkę należy dobrać do masy ciała. Zalecane dawkowanie to 0.04 – 0.08 mg/kg. Jest on jednak przeciwwskazany u szczeniąt a także w biegunce spowodowanej: Bakteryjnym zapaleniem jelit Zatruciem – a czestę wypróżnianie pomaga usunać z organizmu toksynę. Podanie stoperanu, jest przeciwwskazane również w niedrożności jelit. U niektórych ras występuje mutacja genu MDR1, który zaburza prawidłowe wchłanianie leków co może narazić pupila na wystąpienie objawów neurotoksycznych. Ze względu na powyższe zagrożenie, loperamidu nie powinno się podawać między innymi psom takich ras jak: Border collie Owczarek niemiecki Owczarek angielski Whippet długowłosy Leku nie powinno się podawać dłużej niż 5 dni. Jeśli po 2 dniach stosowania nie ma żadnej poprawy to warto skonsultować dalszą farmakoterapię z weterynarzem.

Scroll to Top