Canlusso

BŁYSKAWICZNY KONTAKT | SZYBKA REALIZACJA 1-3 DNI | GWARANCJA 2 LATA

Kup teraz i skorzystaj z obniżki o 50 PLN na wszystkie legowiska i foteliki!

BŁYSKAWICZNY KONTAKT | SZYBKA REALIZACJA 1-3 DNI | GWARANCJA 2 LATA

Author name: Canlusso

Rasy psów

Welsh Corgi Pembroke – Charakter, pielęgnacja, choroby

Popularny Corgi, pierwotnie hodowany i wykorzystywany był w celu pilnowania bydła, owiec i koni. Ze względu na wysoką inteligencję, bardzo chętnie trenują i  szybko się uczą.  Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi a obecność i zabawa z dziećmi sprawia im przyjemność.  Dobrze czuje się zarówno w bloku jak i mieszkaniu z dużym ogrodem. Jednak ze względu na to, że nosi w sobie duże pokłady energii, będzie potrzebował codziennych spacerów i innej aktywności.  Występują w 2 odmianach – Pembroke i Cardigan.  Cardigan jest większy i posiada dłuższy puszysty ogon. O pochodzącym z Walii – Corgi, krążyły legendy. Mówiono, że psy przybyły od wróżek i elfów, gdzie miały ciągnąć ich karoce a także towarzyszyć w bitwach. Prawda historyczna o rzeczywistym rodowodzie tych czworonogów, nie jest oczywista. Eksperci są podzieleni, część twierdzi, że są potomkami vallhundów, szwedzkich psów, które przybyły do Walii wraz z wikingami około X wieku. Inni uważają, że przybyły w XII wieku z flamandzkimi tkaczami. Corgi obecnie znajdują się pośród 50 najpopularniejszych ras domowych. Szczególną popularność uzyskały przez  zagoszczenie w pałacu Buckingham, jako pupile nie żyjącej już królowej Elżbiety II. Welsh Corgi Pembroke – Waga i rozmiar Corgi mierzy od 25 do 30 cm w kłębie i waży średnio około 13 kilogramów. Welsh Corgi Pembroke – Charakter Czworonogi tej rasy, w niektórych miejscach dalej wykorzystywane są do pracy, jednak  większość z nich uchodzi za psy domowe.  Są wesołymi , inteligentnymi, kochającymi ale też upartymi psami.  Są chętne do treningu i szybko chłoną wiedzę. Lubią myśleć samodzielnie więc czasami pomimo wydawanych komend, Corgi postąpi po swojemu. Główną motywacją do treningu i wykonywania poleceń są dla nich przekąski. Te psy uwielbiają jeść, dlatego należy bacznie obserwować ich wagę, aby nie dopuścić do otyłości. Dobrze pełnią rolę psów stróżujących, są podejrzliwe do obcych i od razu zaczynają szczekać jeśli coś je niepokoi.  Pomimo swojej budowy ciała, bardzo szybko biegają. Ze względu na ich pierwotne pochodzenie i cel hodowli (psy pasterskie), potrzebują dużej ilości spacerów i innej aktywności fizycznej oraz umysłowej.  Corgi ze względu na swoje krótkie łapy, mają problem z wskakiwaniem na łóżko. Często dochodzi u nich do złamań kończyn. Stając się opiekunem pupila tej rasy warto rozważyć kupno schodków dla psa. Welsh Corgi Pembroke bardzo lubią przebywać z dziećmi, czasami zdarza im się gryźć je po kostkach, kiedy obudzi się w nich instynkt pasterski.  Wczesna socjalizacja i styczność z innymi ludźmi oraz zwierzętami. Pozwoli wyrosnąć Corgiemu na wszechstronnego psa, doskonale nadającego się na czworonożnego członka każdej rodziny. Welsh Corgi Pembroke – Częstość i ilość pożywienia Psy tej rasy powinny zjadać średnio od 1 do 1.5 szklanku suchej karmy dziennie –  w 2 porcjach. Oczywiście ilość pożywienia powinna być dobierana indywidualnie do psa, biorąc pod uwagę jego wiek, stan zdrowia czy poziom aktywności fizycznej. Corgi uwielbiają jeść i często zjadają znacznie więcej niż powinny, dlatego ważne jest, aby kontrolować jego wagę i nie dopuścić do otyłości. Welsh Corgi Pembroke – Choroby Corgi to psy, które uchodzą za zdrowe. Jednak jak każda rasa ma predyspozycje do zapadania na niektóre schorzenia. Najczęściej właściciele tych pupili zjawiają się u weterynarzy z powodu: Dysplazji stawu biodrowego Choroba dziedziczona genetycznie. Jej mechanizm polega na tym, że kość biodrowa nie przylega idealnie do stawu biodrowego. Choroba postępuje z wiekiem psa. Może objawiać się utykaniem na tylne łapy, lub przebiegać bezobjawowo a dopiero zdjęcie RTG może wykazać problem. Dlatego istotną rzeczą jest, aby kupować psa tylko z hodowli, w której właściciele potwierdzą nie występowanie tej wady genetycznej w rodzicach czworonoga. Zespółu Ehlersa – Danlosa Astenia skórna, która sprawia, że  tkanka łączna w skórze staje się krucha, luźna i przez to zbyt rozciągliwa.  Choroba uszkadza również naczynia krwionośne, co prowadzi do częstego powstawania siniaków. Zaćmy Stan w którym dochodzi do zmętnienia soczewki i znacznego pogorszenia widzenia.  Zazwyczaj dochodzi do niej, kiedy pies jest w wieku seniorskim a leczenie polega na jej chirurgicznym usunięciu. Cystynurii Choroba dziedziczona genetycznie. Stan w którym białko – cystyna, jest wydalana z moczem w dużych ilościach. Prowadzi to do tworzenia się kamieni nerkowych. Choroba występuje głównie u samców i wymaga stosowania odpowiedniej diety przez całe życie. Padaczki  Często dziedziczna choroba neurologiczna u psów. Rokowania w padaczce idiopatycznej są dobre, należy jednak szybko wdrożyć odpowiednie leczenie. Co robić podczas napadu drgawek, można przeczytać tutaj. Chorób w obrębie kręgosłupa Długi tułów Corgi, sprawia, że jest podatny na pęknięcia dysku kręgosłupa. Objawy mogą powodować problemy  z chodzeniem a nawet paraliż Postępującego zaniku i dysplazja siatkówki  Choroba oczu, która powoduje postępujące pogorszenie funkcjonowania siatkówki a w konsekwencji ślepotę nocną i całkowitą. Kiedy dojdzie do dysplazji siatkówki czyli jej odklejenia, pies traci wzrok. PDA Najczęstsza choroba kardiologiczna u psów. Możliwa do całkowitego wyleczenie, jednak istotna jest wczesna diagnoza i rozpoczęcie terapii, zanim wytworzy się nadciśnienie płucne. Schorzenie rozwija się jeszcze, kiedy pies jest w fazie płodowej i nie dojdzie do samoistnego zamknięcia się naczynia łączącego tętnice płucną z aortą.  U chorujących psów dochodzi do rozwoju obrzęku płuc, objawiającego się dusznością i płytkim oddechem. Choroby von Willebranda Nieuleczalna skaza krwotoczna.  Polegająca na zaburzeniu krzepnięciu krwi. Objawia się krwawieniem z nosa, dziąseł czy trudnością tamowania krwotoków z ran. Ważne jest wczesne rozpoznanie i odpowiednia profilaktyka. Welsh Corgi Pembroke – Pielęgnacja Corgi posiadają dwuwarstwową sierść składającą się z gęstego podszerstka i prostego włosa zewnętrznego. Czworonogi te mogą występować w kolorze płowym, czarnym – podpalanym, rudym, sobolowym, czarno – białym. U wielu czworonogów tej rasy, występuje charakterystyczna zmiana grubości i kierunku sierści na grzbiecie, nazywana siodłem wróżki. Nazwa pochodzi od włoskiej legendy, która głosi, że corgi służyły wróżkom jako “środek transportu” Psy tej rasy zrzucają bardzo dużo sierści dlatego, codzienne czesanie jest obowiązkiem aby utrzymać czystość pomieszczeń. Pomocne może być też częste kąpanie pupila. Szczotkowanie zębów, to jak w przypadku wszystkich psów, profilaktyka rozwoju próchnicy. Należy to robić przynajmniej 3 razy w tygodniu. Kiedy usłyszysz charakterystyczne stukanie o podłogę, to czas, aby przyciąć swojemu pupilowi pazury. Pamiętaj, że należy robić to na odpowiedniej wysokości aby nie uszkodzić unerwionej części płytki pazura. Jak najlepiej obcinać psu pazury możesz przeczytać tutaj. Cotygodniowe sprawdzanie uszów psa pod kątem zaczerwień i nieprzyjemnego zapachu, to podstawa aby szybko wdrożyć odpowiednie leczenie

Nagły przypadek, Zdrowie

Pies się krztusi, co robić? Pierwsza pomoc

Psy a w szczególności niektóre rasy jak – labrador, są znane, że próbują zjeść każdy przedmiot jaki napotkają na drodze.  Dlatego warto wiedzieć, co zrobić jeśli jakaś rzecz utknie w gardle. W sytuacji kiedy pies zaczyna się krztusić, trzeba działać natychmiast. Niedrożne drogi oddechowe mogą szybko, doprowadzić do zatrzymania krążenia u psa.  Po czym poznać, że pies się krztusi? Jeśli widzisz, że Twój pies miał coś w pysku i nagle zaczyna kaszleć, to znak, że może mieć problemy z oddychaniem. Możesz zaobserwować zaciąganie dodatkowych mięśni brzucha, świszczący oddech, panikę a w skrajnych przypadkach utratę przytomności.  Właśnie te objawy występują najczęściej, kiedy ciało obce utknie  w drogach oddechowych. Jak pomóc psu kiedy się krztusi/dławi. Jeśli zaobserwowałeś u swojego pupila oznaki zadławienia- niedrożności dróg oddechowych, musisz działać od razu.  Kiedy pies aktywnie kaszle, to najlepszy sposób aby pozbył się ciała obcego samodzielnie. Jeśli widzisz, że kaszel staje się niewydolny i coraz słabszy, musisz zacząć działać. Na początku zajrzyj psu do pyska czy przedmiot, który utkwił w gardle jest widoczny i można go usunąć manualnie. Pamiętaj aby nie próbować usuwać ciała obcego na „oślep” może to spowodować głębsze wepchnięcie przedmiotu do tchawicy i całkowite uniemożliwienie oddychania. Wszelkie manewry w okolicy pyszczka naszego pupila należy robić ostrożnie, silny stres wywołany występującą sytuacją, może sprawić, że zostaniemy ugryzieni. Jeśli próba wyjęcia ciała obcego, nie powiodła się a pies traci przytomność, to należy zastosować odpowiednie uciśnięcia a w przypadku dużych psów – manewr Heimlicha.  Ich wykonanie jest bardzo podobne do tego, które wykonujemy w przypadku zadławień u ludzi. Mały pies W przypadku małych psów, należy postępować podobnie jak z niemowlakami.  Obróć psa na grzbiet i połóż na swoich kolanach, głowę skieruj w dół. Następnie wykonaj 5 uciśnięć na dolną połowę mostka. Średnie i duże psy Należy wykonać klasyczny manewr Heimlicha. Obejmij stojącego psa tuż poniżej klatki piersiowej. Zaciśniętą w pięść dłonią wykonaj ruch do góry i do przodu – powtórz czynność 5 razy. Generując w ten sposób zwiększone ciśnienie w drogach oddechowych, możesz pomóc psu pozbyć się ciała obcego. Pomoc specjalisty W przypadku kiedy ciało obce blokuje drogi oddechowe i żadna z wyżej wymienionych czynności nie poskutkowała, zabierz psa do najbliższego gabinetu weterynaryjnego. Pamiętaj tutaj liczy się czas. Jeśli pies przestanie się dusić i pozbędzie się przeszkody z dróg oddechowych, to kontrolna wizyta u specjalisty również jest wskazana. Pamiętaj że podrażnienie tchawicy do jakiego mogło dojść, może wywołać różne powikłania w tym narastający obrzęk.

Szkolenie psa

Jak przyzwyczaić psa do jazdy samochodem?

Część psów kocha podróże samochodem a części się ich bardzo boi.  Jeśli Twój pupil należy do tej drugiej grupy, to musisz jak najszybciej zacząć działać, aby u psa nie rozwinął się paniczny lęk przed jazdą i choroba lokomocyjna. Dlaczego psy boją się jeździć samochodem Przyczyn może być wiele, jak podkreślają specjaliści, traumatyczne przeżycie rozdzielenia szczeniąt z matką i dalsza jazda w samochodzie do przyszłego domu zostaje w pamięci. Dodatkowym czynnikiem stresu są pierwsze wizyty u weterynarza, które pupil wiąże właśnie z podróżą samochodem. Także pocieszając przestraszonego psa, pozwalamy mu odczuć, że jest się czego bać. U psów również może się rozwinąć choroba lokomocyjna, objawiająca się podobnie jak u ludzi – wymiotami. Jednak w większości przypadków to silny stres imituje objawy tego schorzenia. Szczenięce lata – najlepszy czas na przyzwyczajenie psa do jazdy Specjaliści twierdzą, że psy w okresie od 16 do 20 tygodnia życia są najbardziej podatne na nowe bodźce.  Dlatego odpowiednia socjalizacja i pokazanie im podróży jako czegoś przyjemnego jest tak ważne. Najlepszym sposobem będzie odpowiednia nagroda w postaci przysmaków czekająca na niego w samochodzie, zabawa podczas podróży czy wycieczki do ulubionych miejsc jak park czy nad wodę. Pamiętaj, że już sam czas spędzony w samochodzie ( niekoniecznie jazda ) pozwala psu wyzbyć się negatywnych emocji. Pies panicznie boi się samochodu, co robić? Jeżeli u Twojego pupila wykształcił się strach przed jazdą samochodem, to musisz popracować z nim, aby przezwyciężył traume. Od czego zacząć? Częstowanie psa smakołykami w okolicach samochodu, a później w jego środku podczas pracy zapalonego silnika jest jednym z najlepszych sposobów. Zabawy wokół pojazdu to również dobry pomysł. Pies musi spędzać czas w jego okolicy widząc, że nic mu nie grozi. Pamiętaj nic na siłę, należy powoli budować pozytywne doświadczenia. Wożenie psa wbrew jego woli tylko nasila problem.  Jeśli widzisz, że Twój psiak dobrze się bawi w samochodzie, czas ruszać w trasę. Jak przewozić psa aby się nie stresował Psy uwielbiają mieć swoje miejsce, dlatego zakup fotelika do samochodu, który pomoże im się wygodnie rozłożyć i  jednocześnie zabezpieczy psa na czas podróży jest świetnym rozwiązaniem dla czworonogów  małych i średnich.  Pamiętaj, że zgodnie z obowiązującym prawem, przewożąc swojego pupila musisz go odpowiednio zabezpieczyć tak aby nie mógł się przemieszczać. Dla większych psów zalecamy maty na tylne siedzenia wraz z smyczą wpinaną do wtyczki na pasy bezpieczeństwa. Choroba lokomocyjna u psa Jeśli pies męczy się podczas podróży, wymiotuje, jęczy, ziewa, może to oznaczać że cierpi z powodu choroby lokomocyjnej i żadne zabiegi umilające jazdę nie pomogą.  W takiej sytuacji najlepiej: Staraj się, aby pies podróżował z głową skierowaną do kierunku jazdy i patrzył przed siebie. Podobnie jak ludziom, przepływ świeżego powietrza pomaga cierpiącym z powodu choroby lokomocyjnej psom, złagodzić jej objawy. Nie karm psa przed wyjazdem. Pusty żołądek zmniejsza szanse na wystąpienie mdłości i wymiotów. W ciężkich przypadkach warto zgłosić się do weterynarza, który zaleci odpowiednie leki, pomagające zmniejszyć objawy choroby lokomocyjnej u psa. Pamiętaj, że jeśli Twój pies będzie nieszczęśliwy podczas podróży, to odbije się to na komforcie jazdy wszystkich pasażerów. Stosując się do powyższych rad sprawisz, że Twój pies stanie się pierwszorzędnym podróżnikiem, który nie może się doczekać kiedy ruszacie w trasę.

Opieka nad pupilem

Do czego psu służą wąsy – wibrysy

Jeśli dokładnie przyjrzymy się naszym pupilom zobaczymy, że każdy z nich posiada charakterystyczne, twardsze wąsy. Odgrywają one bardzo istotną rolę w przyswajaniu bodźców zewnętrznych a także mogą manifestować emocje, które czuje pies. Znajdują się na nich skupiska receptorów dotykowych, wysyłających informacje do mózgu. Jeśli wibrysy dotkną jakiegoś przedmiotu lub zostaną poruszone przez prąd powietrza, impuls nerwowy kieruje wiadomość o otoczeniu do mózgu. Dostarczają informacji o rozmiarze i kształcie pobliskich przedmiotów a nawet o prędkości w jakiej się poruszają. Psie wąsy – budowa i umiejscowienie. Podobnie jak reszta sierści, wibrysy są zbudowane z keratyny, jednak ich grubość oraz elastyczność są znacznie większe.  Psie wąsy możemy zaobserwować: nad oczami na policzkach na pysku Ich rozmiar jest proporcjonalny do wielkości głowy pupila. Psie wąsy – funkcja Wibrysy pełnią 2 bardzo ważne funkcje w życiu naszych pupili.  Ocena otoczenia Już chwilę po narodzinach, szczeniaki wykorzystują wąsy aby dotrzeć do sutków matki. Są one szczególnie potrzebne, ze względu na bardzo słaby wzrok psów w pierwszych dniach życia. W zależności od ich umiejscowienia na ciele, pozyskują różne informacje: Wąsy znajdujące się na pysku.  Ich zadaniem jest ocena zbliżających się obiektów pod kątem wielkości, kształtu i tekstury powierzchni. Pomagają psom wykrywać pożywienie oraz oceniać odległości Wąsy na policzkach Pozwalają na swobodne poruszanie się w ciasnych pomieszczeniach a także odpowiadają za utrzymanie głowy psa nad wodą podczas pływania. Wąsy nad oczami Ich zadaniem jest ochrona oczu. Kiedy wibrysy nad oczami otrzymają określony sygnał z otoczenia, kierują impuls do mózgu a ten wyzwala odruch mrugania. Przekazywanie emocji Wibrysy zmieniają swoje położenie w zależności od emocji, które przeżywa nasz pupil: Szczęście, manifestowane jest uniesionymi wibrysami znajdującymi się nad oczami Strach , manifestowany jest drganiem, rozchyleniem i skierowaniem wibrusów do dołu Spokój i relaks, wibrysy będą rozluźnione ułożone wzdłuż kufy Przycinanie psich wąsów – czy można to robić? Tak jak pisaliśmy wyżej, psie wąsy to funkcjonalny narząd, pełniący określoną rolę. Ich korekta może zaburzyć ruch, utrzymywanie równowagi i możliwość wyczuwania zagrożenia. Usuwanie wąsów u psa  może powodować tymczasowe splątanie aż do przyzwyczajenia się i korzystania w większej mierze z innych zmysłów. Stres jaki niesie za sobą wyrwanie czy obcięcie psich wąsów może być manifestowany agresją. W niektórych krajach, usuwanie psich wąsów jest zakazane. Mogą one jednak samoistnie wypadać i następnie odrastać. Jeśli proces ten jest  nasilony może wskazywać na problemy z zdrowiem:  Stres Świerzb Infekcje Zaburzenia hormonalne

Opieka nad pupilem

Jak ochłodzić psa, podczas wysokiej temperatury latem

Lato to czas, kiedy zabawy na dworze z psem, przybierają na intensywności. Spacery, podróże, zabawy w ogrodzie, czyli to co nasi pupile uwielbiają, w miesiącach wakacyjnych może wiązać się z potrzebą zapewnienia im dodatkowych źródeł ochłody. Jak psy regulują swoją temperaturę – naturalne sposoby chłodzenia W przeciwieństwie do ludzi, psy nie pocą się przez skórę. Ich gruczoły potowe znajdują się w poduszeczkach łap i kanałach słuchowych, jednak odgrywają bardzo małą rolę w regulacji temperatury całego organizmu.  Głównym sposobem na chłodzenie u psów jest dyszenie. W ten sposób zachodzi cyrkulacja powietrze w ciele  i odprowadzanie ciepła i wilgoci na zewnątrz. Dodatkowo, psy szukają zimnych miejsc jak płytki w łazience, wykopany otwór w ziemi czy inne zacienione miejsca, aby różnica temperatury pozwoliła im na odprowadzenie nadmiaru ciepła z swojego ciała. Udar cieplny u psa – objawy Przegrzanie u psa i brak możliwości obniżenia temperatury ciała, może prowadzić do rozwoju udaru cieplnego.  Niektóre rasy są szczególnie narażone na wystąpienie tego zagrażającego życiu schorzenia. Objawy, które świadczą i udarze cieplnym to: Letarg Splątanie Brak koordynacji ruchów Ślinotok Wymioty lub biegunka Drgawki Wysoka temperatura ciała Nigdy nie zostawiaj pupila w zamkniętym samochodzie. Już parę minut w słońcu wystarczy aby temperatura wewnątrz osiągnęła nawet 60 stopni Celsjusza i była zabójcza dla psa. Zgodnie z prawem, kiedy widzisz zamknięte w rozgrzanym  samochodzie zwierzę a jego życie ocenisz jako zagrożone, masz prawo wybić szybę. Pamiętaj aby wcześniej powiadomić policję. Rasy psów, które źle znoszą wysokie temperatury Psy o charakterystycznym kształcie czaszki – krótki nos, mają duży problem z chłodzeniem się poprzez dyszenie. Są przez to najbardziej narażone na przegrzanie. Rasy psów u których najczęściej notowano udar cieplny to: Chow Chow Buldog angielski Buldog francuski Mops Cavalier king spaniel Dog z Bordeaux  Golden retriver Rasy psów które uwielbiają wysokie temperatury Psy, których przodkowie pochodzą z ciepłych krajów, zazwyczaj lepiej znoszą upalne dni. Ich sierść i budowa czaszki pomaga lepiej odprowadzać ciepło i tolerować nawet ekstremalne temperatury. Zaliczyć do nich możemy: Chihuahua Chart afgański Yorkshire terrier Grzywacz chiński Charcik włoski Meksykański bezwłosy pies Najlepsze sposoby na ochłodzenie psa w upalny dzień Profilaktyka to podstawa w ochronie przed wystąpieniem przegrzania. Dodatkowo przedstawione niżej sposoby chłodzenia, pozwolą czerpać naszym pupilom większą radość z każdego, nawet najgorętszego dnia. Odpowiednia pora na spacer Kiedy synoptycy ostrzegają przed wysokimi temperaturami, rozplanuj aktywność fizyczną swojego czworonoga tak, aby unikać wychodzenia w południe, kiedy słońce jest w zenicie. Poranny spacer i wieczorna zabawa na dworze to idealne rozwiązanie. Dostęp do wody O tym, że pies powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody wie każdy opiekun. W upalne dni jest to szczególnie ważne. Pies dysząc pozbywa się pary wodnej i może szybko się odwodnić. Nagrzane powierzchnie W upalne dni niektóre powierzchnie jak piasek, asfalt czy skóra w samochodzie, może nagrzewać się do ekstremalnych temperatur. Uważaj aby nie zmuszać psa do chodzenia po nich. Maty chłodzące Tak jak pisaliśmy wyżej, psy oddają ciepło przez kontakt z powierzchnią o niższej temperaturze. Kupno maty chłodzącej, której temperaturę można obniżyć wielokrotnie, jest bardzo dobrym rozwiązaniem, dającym psu ukojenie. Spacery nad wodę Większość psów jest doskonałymi pływakami, schłodzenie w strumyku lub okolicznym jeziorze przyniesie im ulgę od promieni słonecznych. Należy jednak unikać miejsc niesprawdzonych, które mogłyby zaskoczyć psa prądem lub głębokością i zagrozić jego życiu. Po kąpieli w morzu zawsze, wykąp psa jeszcze razy w domu aby zmyć sól z jego sierści. Utrzymywanie odpowiedniej wagi psa Podobnie jak ludzie, psy z nadmiarem tkanki tłuszczowej szybko się męczą, gorzej znoszą temperatury a ich proces chłodzenia ciała jest zaburzony. Strzyżenie psa na krótko, to BŁĄD W społeczeństwie panuje przekonanie, że krótko obcięty pupil, będzie lepiej znosił gorące dni. Jest to błędne myślenie, gdyż pies sam zrzuca sierść po zimie i ważne aby regularnie go wyczesywać. Naturalna pozostałość stanowi barierę przed promieniami słonecznymi i chroni skórę przed poparzeniem. Objawy udaru cieplnego u psa, co robić? Kiedy w upalny dzień, zauważysz u psa objawy wskazujące na udar cieplny, reaguj od razu: Przenieś psa w zacienione miejsce Połóż go na zimnej powierzchni ( Mokre ręczniki) Schładzaj psa polewając go wodą o temperaturze pokojowej Podstaw obok niego miskę z zimną wodą W przypadku braku poprawy zabierz go do weterynarza

Rasy psów

Buldog angielski – Charakter, pielęgnacja, choroby

Psy tej rasy wywodzą się z Anglii i były w przeszłości wykorzystywane do zaganiania bydła a także do krwawego „sportu” – bull baiting w którym ich zadaniem było gryzienie i rozwścieczenie byków.  Obecnie Buldogi angielskie nie przypominają już swoich odpowiedników z przeszłości. Są kochającymi dzieci, wiernymi towarzyszami. Lubią wypoczywać na kanapie a spacer szybko je męczy. Jednak ze względu na tendencje do tycia, pomimo niechęci psa, musimy zapewnić mu odpowiednią ilość codziennego ruchu. Rasa pochodzi od mastifów, sprowadzonych do Wielkiej Brytanii przez Rzymian. Dzięki charakterystycznemu wyglądowi – grube ciało na krótkich i mocnych kończynach, kwadratowa głowa na której policzki rozciągają się do samych oczu, odgięte do tyłu uszy, krótki pysk z przodozgryzem sprawia, że nie można ich pomylić z innymi rasami.  Przez swoją budowę ciała poruszają się w charakterystyczny sposób, jednak ma ona też wpływ na problemy z naturalnym porodem. Duża głowa szczeniąt może wywołać powikłania podczas porodu i konieczność cesarskiego cięcia. Tak jak pisaliśmy wyżej, kochają dzieci ale nie można oczekiwać, że będą się z nimi bawić godzinami. Siedzenie i wpatrywanie się w swojego opiekuna to zdecydowanie ulubione zajęcie Buldoga angielskiego Buldog angielski – Waga i rozmiar Dorosłe samce ważą około 23 kilogramów a samice osiągają 18 kilogramów. Ich rozmiary sięgają 40 centymetrów w kłębie. Buldog angielski – Charakter W przeciwieństwie do swoich przodków, dzisiaj buldogi to psy czułe i miłe. Chcą opiekować się swoimi ludzkimi rodzinami, często uparte. Leżenie i spanie z przerwami na jedzenie, to ich ulubiona aktywność, kiedy spędzają czas w domu. Uczą się wolno, jednak kiedy zostaną już wyszkolone, to wykonują komendy bez zawahania.  Buldog angielski jest dobrym psem stróżującym, sam wygląd odstrasza przed wtargnięciem na jego teren. Na charakter Buldoga angielskiego wpływa wiele czynników, są to między innymi geny, socjalizacja i szkolenie. Szczenięta są ciekawskie i chętne do zabawy, bez strachu podchodzą do ludzi. We wczesnej fazie rozwoju, wymagają odpowiedniej socjalizacji – kontaktów z ludźmi i innymi zwierzętami. Dzięki temu wyrosną na wszechstronne psy. Rasa ta nadaje się dla kogoś, kto jeszcze nie opiekował się żadnym psem. Buldog angielski – Choroby Jak wszystkie rasy psów, Buldogi angielskie są podatne na wybrane choroby. Niestety ich lista jest większa niż u innych, dlatego decydując się na psa tej rasy musimy brać pod uwagę częste wizyty u weterynarzy i pewne koszty leczenia.  Najpopularniejsze schorzenia, które dotykają Buldogi angielskie to: Wypadanie gruczołu 3 powieki – „wiśniowe oko” Jest to stan kiedy gruczoł pod powieką, którego zadaniem jest wytwarzanie filmu łzowego ( odpowiada za 25-50% produkcji ), wystaje ponad powierzchnię oka. Wymaga leczenia do 14 dni od wystąpienia.  Celem leczenie powinno być przywrócenie prawidłowego położenia gruczołu. Usunięcie go jest błędem i w perspektywie lat doprowadzi do rozwinięcia się zespołu suchego oka. Suche oko  Stan wywołany niedoborem płynu łzowego, spowodowany zaburzeniem jego produkcji. Kiedy specjalista rozpozna chorobę, przepisze doraźne leki pomagające psu w normalnym funkcjonowaniu. Podwinięcie powieki czyli entropion Kiedy brzeg rzęskowy podwija się w stronę oka, powoduje podrażnienie spojówki i rogówki. Stan ten powoduje ból, łzawienie oraz pogorszenie widzenia. Odpowiednie preparaty, pozwolą uzyskać czasową poprawę. Aby pozbyć się problemu na stałe, wymagane jest leczenie chirurgiczne. Zespół brachycefaliczny Występuje u ras z kwadratową czaszą i skróconą kufą.  Objawia się problemami z prawidłowym oddychaniem w postaci: Chrapania Świstów Charczenia Wymiotów po wysiłku Krztuszenia się podczas jedzenia  Nietolerancji wysiłku Omdleń  Oprócz leczenia objawowego, można zastosować chirurgiczną korekcję, występujących anomalii w drogach oddechowych psa z syndromem BAS Świerzb demodektyczny – nużyca Wszystkie psy są nosicielami roztoczy – demodex. W normalnych warunkach nie stanowią zagrożenia dla psa,jednak kiedy występuje upośledzenie układu odpornościowego, to  prowadzą do rozwoju świerzbu demodektycznego. Może on być uogólniony i obejmować całe ciało lub występować miejscowo –  lokalizując się na kończynach, szyi i głowie. Często występuje u szczeniąt i mija samoistnie. W przypadku postaci uogólnionej konieczna jest wizyta u weterynarza. Dysplazja stawu biodrowego Choroba która dotyczy większości buldogów jednak rzadko kiedy wywołuje u nich kulawiznę. Jest to dziedziczone schorzenie polegające na zbyt słabym przyleganiu kości udowej do stawu biodrowego. Nadwaga u psa znacznie pogarsza życie z tą wadą. Infekcje ogona Ze względu na charakterystyczne ułożenie ogona, mogą występować na nim podrażnienia skórne i infekcje. Utrzymywanie ogona w czystości to podstawowa profilaktyka Zwichnięcie rzepki Jedna z najczęstszych chorób ortopedycznych u psów. Objawy choroby zależą od stopnia nasilenia w jakim występuje. Nie leczona prowadzi do rozwoju zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej. Buldog angielski – Częstość i ilość pożywienia Statystycznie psy tej rasy powinny zjadać od 1 do 2 szklanek suchej karmy dziennie, w dawkach podzielonych na 2 porcje. Należy pamiętać o zapewnieniu stałego  dostępu do wody. Jednak Ilość zjadanej przez psa karmy, zależy od wielu czynników, są to: Wiek Wielkość Metabolizm Towarzyszące choroby Poziom aktywności fizycznej Dlatego nie da się zastosować jednego zalecenia żywieniowego dla każdego psa.  Buldogi angielskie łatwo przekarmić i doprowadzić do otyłości co krytycznie wpływa na jego stan zdrowia. Zbyt duża waga, przeciąża stawy, przyczynia się do rozwoju cukrzycy i prowadzi do niewydolności serca.  Buldog angielski – opieka i pielęgnacja Sierść Buldogów angielskich jest prosta, krótka i gładka. Jego skóra jest miękka i luźna. Głowę pokrywają liczne zmarszczki a na szyi znajdują się 2 luźne fałdy tworzące podgardle.  Kolor sierści w jakich występują Buldogi angielskie to: Biały Rudy pręgowany Czerwono – biały Płowy Srokaty Czarny Sierść  Buldoga angielskiego wymaga czesana co najmniej raz w tygodniu szczotką o twardym włosie. Nie zrzuca dużo sierści, dlatego regularne szczotkowanie pozwala zachować czystość w domu. Fałdy które posiada wymagają specjalnej pielęgnacji – przecierania wilgotnym gazikiem lub chusteczkami dla niemowląt a następnie osuszenia. Pozwoli to uniknąć odparzeń i możliwych infekcji.  W przypadku wystąpienia podrażnień, stosowanie maści regenerującej i przyspieszającej gojenie, będzie zalecane. Jak u większości psów, u tej rasy również warto zadbać o właściwą pielęgnację nosa stosując wazelinę.  Pozwoli to zapobiec jego wysychaniu i łuszczeniu się. Charakterystyczny stukot podczas chodzenia, to znak, że już czas na obcinanie pazurków. Powinno się to robić raz w miesiącu. Jak u każdej rasy, szczotkowanie zębów 2-3 razy w tygodniu jest zalecane aby uniknąć gromadzenia się kamienia nazębnego. Szczotkowanie, kąpiel czy mycie zębów to okazja do dokładnego sprawdzenia psa pod kątem wysypek, zaczerwienień, stanów zapalnych czy ran występujących na skórze. Buldogi angielskie to psy domowe, które preferują spokojny tryb życia o niskim poziomie aktywności fizycznej.

Szkolenie psa

Jak nauczyć psa spać w swoim legowisku?

Wiele ludzi świadomie akceptuje sytuację, w której ich pupil śpi w jednym łóżku z nimi. Jeśli jesteś jednym z nich, pamiętaj o schodkach dla psa. Wskakiwanie i zeskakiwanie  z łóżka ma destruktywny wpływ na jego stawy.  Jednak jeśli nie należysz do nich i chcesz nauczyć swojego psa aby do odpoczynku i spania wykorzystywał swoje legowisko, przedstawiamy poradnik jak go tego nauczyć. Dodatkowo warto wziąć pod uwagę, że z behawioralnego punktu widzenia, dzielenie łóżka z psem może osłabić Twoje przywództwo w „stadzie” i prowadzić do nieposłuszeństwa pupila, zaborczości i uważania, że on tu rządzi.  Przygotowanie do szkolenia. Rodzaj, rozmiar i miejsce własnego legowiska. Wybór odpowiedniego posłania dla psa Obecnie na rynku mamy bardzo duży wybór psich leżanek. Ich jakość i użyteczność jest zazwyczaj proporcjonalna do ceny.  Dokładnie tak jak to ma miejsce z wyborem materacy do naszych łóżek.  Decydując się na kupno, musimy wziąć pod uwagę takie czynniki jak: Preferencje pupila Wiek Ewentualne alergie na tworzywa sztuczne Kształt Dla psów starszych z tendencją do schorzeń kostno-stawowych, najlepszym rozwiązaniem będą materace ortopedyczne, które swoje właściwości zawdzięczają wypełnieniu z pianki termoelastycznej – visco. W ofercie standardowych posłań, różnicę stanowią przede wszystkim tkaniny zewnętrzne oraz wypełnienie.  Jeśli chcemy aby służyło długie lata i nie poddało się przy pierwszej próbie przegryzienia przez pupila, to materiały tapicerskie będą dobrym rozwiązaniem.  Wypełnienie wielu legowisk stanowi granulat  pianki, która zdecydowanie nie nadaje się do tej roli, co potwierdzają rozczarowani nabywcy. Najbardziej cenionym rozwiązaniem jest zmielona owata lub kulka silikonowa. Materiały te mają właściwości antyalergiczne, stąd częste zastosowanie ich w akcesoriach dla dzieci. Dodatkowo wypełnienie z owaty pozwala psu oprzeć głowę bez uginania się boków legowiska. Jeśli pupil lubi wypoczywać znacznie wyżej niż podłoga, to pufy będą dla niego najlepszym wyborem. Wybór rozmiaru Dobierając rozmiar posłania jaki kupimy dla psa, warto obserwować pozycję w jakiej wypoczywa. Jedne psy zwijają się w kłębek a inne rozciągają.  Następnie zajmowany obszar porównać z tabelą rozmiarów, legowisk dostępnych w danym sklepie. Wybór umiejscowienia legowiska Aby pies chętnie wylegiwał się w własnym łóżku, musi ono znajdować się w odpowiednim miejscu.  Psy naturalnie, chcą być blisko nas i móc obserwować co się wokół nich dzieje. Stąd sypialnia, salon czy kuchnia będą najbardziej przez nich tolerowane.  Zwróć uwagę na temperaturę otoczenia – legowisko pod kaloryferem w sezonie grzewczym, nie będzie dla psa miejscem w którym chce leżeć. Wyposażenie go w psie akcesoria Jeśli ma ulubioną piłeczkę lub inną zabawkę wkładaj ją zawsze do legowiska po zabawie. Trening i nauka odpoczywania w swoim legowisku Dzienna dawka aktywności Zapewnienie odpowiedniej, dziennej dawki aktywności fizycznej, poprzez spacer, zabawę czy trening szkoleniowy, to jeden z obowiązków opiekuna. Prawidłowo „wybiegany” pies nie będzie walczył i szybko podda się odpoczynkowi  w wybranym przez Ciebie miejscu. Zachęcenie psa aby wszedł do  swojego legowiska. Pies musi skojarzyć swoje posłanie z czymś przyjemnym. Dlatego wpychanie go na siłę i karcenie gdy z niego wychodzi to zdecydowanie zły pomysł.  Smakołyki to najlepsza forma zachęty.  Nagradzanie za właściwe zachowanie Wydaj psu wyraźną komendę np. ” idź do siebie”  a następnie nagradzaj jeśli położy się w swoim legowisku.  W przypadku kiedy z niego wychodzi, odprowadź go z powrotem, wypowiedz komendę i po chwili podaj smakołyk, jeśli się w nim położy. Celem tego będzie skojarzenie przez psa, że spanie w swoim łóżku wiąże się z czymś przyjemnym. Ignorowanie „płaczu” psa Jeden z najcięższych punktów do wykonania przez opiekuna. Z jednej strony szkoda nam psa, który skomle aby móc się położyć obok nas a z drugiej jesteśmy zmęczeni i dla świętego spokoju pozwalamy mu wejść i położyć się obok.  Należy być wytrwały w ignorowaniu tego zachowania, nawet jak na początku będzie się nasilało. Karanie psa nie przyniesie zamierzonego efektu a wręcz może zwiększyć nasilenie problemu. Wskazanie właściwego miejsca do spania Jeśli pies wskoczy do Twojego łóżka i nie reaguje na komendy, zepchnij go delikatnie i odprowadź do siebie, wydając wyraźną komendę. Specjaliści podkreślają, że chociaż tak bardzo kochamy nasze psy, to spanie z nimi w jednym łóżku jest  złym pomysłem. Oprócz zaburzenia hierarchii, która powinna panować między opiekunem a pupilem, to istnieje ryzyko przenoszenia do naszej pościeli wielu zanieczyszczeń, drobnoustrojów i pasożytów, które pies może złapać podczas zabawy na zewnątrz.

Nagły przypadek

Psa użądlił owad (pszczoła, osa, szerszeń). Co robić?

Wiosna to czas, kiedy wszystko budzi się do życia. Wokół siebie możemy zauważyć wiele owadów z których większość, w mniejszym lub większym stopniu są jadowite. Ten stan potrwa do jesieni. Nie tylko ludzie są narażeni na użądlenie, może ono również przydarzyć się naszym pupilom. Psy chcą wszystko powąchać, gdyż to jeden ze zmysłów, którym poznają świat. Kiedy coś ich zaciekawi, potrafią podejść bardzo blisko, a to przypadku owadów może skończyć się dla nich bolesnym ukąszeniem. Jad owadów może powodować łagodne reakcje, w postaci miejscowego zaczerwienienia, obrzęki czy nawet ciężkie reakcje anafilaktyczne, które mogą zagrażać życiu. Pierwsza pomoc w przypadku użądlenia psa Rozpoznaj objawy, które mogą świadczyć o użądleniu Miejsce gdzie przebywał pies – łąka, las, ogród Nagła zmiana zachowania i manifestowanie objawów bólowych Zaczerwienie, narastający obrzęk (szczególnie niebezpieczny w okolicy dróg oddechowych psa) Skomlenie i drapanie lub lizanie jednego miejsca Usuń alergen W przypadku użądlenia przez pszczołę, jej żądło pozostaje w ciele „ofiary” i w dalszym ciągu toczy jad do krwioobiegu. Zminimalizuj efekty użądlenia Istnieje wiele sposobów, dzięki którym możemy złagodzić ból i swędzenie występujące w miejscu użądlenia. Oprócz medykamentów dostępnych w aptece możemy sięgnąć po: Roztwór sody oczyszczonej – mieszamy wodę z sodą do otrzymania roztworu o konsystencji pasty. Okład z octu – należy nasączyć nim wacik Cebula – plaster cebuli przyłożony do miejsca użądlenia pozwoli zmniejszyć obrzęk. Cytryna – gruby plaster cytryny a właściwie jej sok, pozwala łagodzić stan zapalny  Okład z lodu – Wyciągnięta z zamrażalnika mrożonka, przyłożona na 10 minut do miejsca użądlenia pozwoli zmniejszyć obrzęk. Im szybciej to zrobisz po incydencie tym lepiej. Warto w domowej apteczce, posiadać maść dla psa, która łagodzi obrzęk, ból i swędzenie. Jednocześnie nie będzie stwarzała ryzyka zatrucia, kiedy pies zacznie ją zlizywać. Można ją kupić w każdym gabinecie weterynaryjnym. Kiedy zabrać psa do weterynarza jeśli doszło do użądlenia Objawy jakie występują po użądleniu, zależą od wielu rzeczy i są to między innymi: ilość jadu jaka dostała się do krwioobiegu wiek i waga psa możliwa alergia na jad Reakcja alergiczna zazwyczaj postępuje w bardzo szybkim tempie, jednak zdarzają się przypadki objawów, które wystąpiły nawet kilka godzin po kontakcie z alergenem. Ciężka reakcja anafilaktyczna – wstrząs, może skończyć się śmiercią bez odpowiedniej pomocy. Skontaktować się ze specjalistą, powinno się, kiedy u psa wystąpią takie objawy jak: Duży obrzęk, szczególnie wokół głowy i szyi, który może utrudnić oddychanie Pokrzywka w okolicy szyi lub brzucha. Pies czuje się niekomfortowo, odczuwa silny świąd więc może się intensywnie drapać. Trudności w oddychaniu spowodowane zaciśnięciem się oskrzeli i możliwym obrzękiem tchawicy. Biegunka Drgawki Wstrząs anafilaktyczny – zagrażający życiu efekt użądlenia.  Jeśli Twój pies jest uczulony na jad owadów lub został użądlony przez wiele z nich np. szerszeni, to istnieje ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, którego efektem bez szybkiej pomocy, będzie zgon czworonoga. Szybka wizyta u weterynarza i podaż leków przeciwhistaminowych, sterydów oraz adrenaliny a w dalszej kolejności  nawadnianie pupila, to schemat ratujący życie. Po wszystkim, weterynarz podejrzewający alergie, może zlecić zakup specjalnego pena z adrenaliną na wypadek powtórzenia się sytuacji.

Leksykon chorób

Babeszjoza u psa – Przyczyny, objawy, leczenie

Babeszjoza to choroba infekcyjna, przenoszona przez kleszcze. Wywołana jest przez pierwotniaki z rodzaju Babesia, które atakują czerwone krwinki powodując anemię.  Pierwotniaki wywołujące chorobę, występują na całym świecie.  Chorują zazwyczaj dzikie i domowe zwierzęta.  Zdarzają się także infekcję wśród ludzi, jednak są to bardzo rzadkie przypadki.  Wśród psów choroba jest szczególnie niebezpieczna dla takich ras jak Charty czy Pitbulle. Przyczyny babeszjozy  Choroba rozpowszechnia się głównie poprzez ukąszenie zakażonego kleszcza – są one wektorem dla pierwotniaków, natomiast zwierzęta stanowią ich rezerwuar.  Istnieje też możliwość transmisji choroby z matki na szczenię, będące w fazie płodowej.  W wyniku pogryzienia się psów, pierwotniaki mogą przechodzić na skutek kontaktu krew skażona – krew zdrowa. Psy, które nie są chronione przed kleszczami ( specjalne obroże, krople itp) są szczególnie narażone na infekcje w sezonie wiosennym, letnim i wczesno jesiennym. Objawy babeszjozy Choroba może mieć różny przebieg. Od bezobjawowego po nagłą zapaść z autoimmunologiczną odpowiedzią organizmu – niszczy czerwone krwinki. Pierwsze objawy mogą występować w czasie od 1 – 4 tygodni od ukąszenia przez zainfekowanego kleszcza. Objawy babejszozy u psa to: Ciemny kolor moczu Gorączka Osłabienie i letarg Bladość błon śluzowych Obrzęk węzłów chłonnych Powiększenie śledziony Tachykardia Objawy babeszjozy w badaniach diagnostycznych krwi i moczu psa: Niedokrwistość Trombocytopenia Hipoalbuminemia Wysoki poziom bilirubiny Jak specjaliści diagnozują babeszjoze Weterynarz zbiera dokładny wywiad na temat objawów podmiotowych i przedmiotowych występujących u psa i możliwości ukąszenia przez kleszcza w ostatnim czasie.  Ocena rozmazu krwi pod mikroskopem i obecności drobnoustrojów pozwalają ocenić stopień nasilenia inwazji pierwotniaków. Powszechnie stosowanym testem w  diagnostyce babeszjozy jest test PCR, który wykrywa wszystkie gatunki pierwotniaków z rodziny Babesia. Testy serologiczne stosowane w diagnostyce mają słabe strony. Przeciwciała wytwarzają się dopiero po 10 dniach od rozwoju choroby i mogą utrzymywać się w organizmie przez lata co utrudnia stwierdzenie czy pies chorował w przeszłości czy aktualnie. Babeszjoza leczenie Leczenie zależy od stopnia nasilenia choroby i opiera się głównie na antybiotykoterapii, podaży leków pierwotniakobójczych  i dożylnym nawadnianiu.  Połączenie azytromycyny i atowakwonu lub imizolu, to najpopularniejsza terapia. W przypadku określenia jaki konkretny gatunek pierwotniaków zaatakował Twojego psa, można dostosować antybiotyk celowany.  Klindamycyna jest stosowana w przypadku zakażenia babesia microti – głównego gatunku pierwotniaków z tej rodziny. Cały czas będzie prowadzone leczenie objawowe a w skrajnych przypadkach zaleca się transfuzję krwi. Rokowania i możliwość całkowitego wyleczenia babeszjozy u psa Rokowanie u psa, zależy od wielu czynników. Będą to – układ ciała, który został objęty chorobą, ilość patogenów jaka dostała się do organizmu pupila oraz czas jaki upłynął od  wystąpienia pierwszych objawów do zastosowania leczenia. Istnieje możliwość całkowitego wyleczenia z choroby, jednak u tych psów może wystąpić w przyszłości nawrót choroby. Są one także zdyskwalifikowane z możliwości transfuzji krwi, gdyż istnieje ryzyko zakażenia biorcy. Należy pamiętać, że brak zastosowania leczenia często prowadzi do śmierci psa.

Nowy członek rodziny, Żywienie psiaków

Czym karmić szczenięta? Rodzaj i ilość pożywienia

Będąc w sklepie zoologicznym, przy stoisku z karmami dla psów, możemy zostać przytłoczeni różnorodnością jaką producenci oferują klientom. Oprócz podziału na marki, skład czy możliwość zapobiegania wystąpienia alergii pokarmowych, widzimy też podział karmy ze względu na wiek pupila. Jeśli zastanawiasz się, która z karm będzie najlepsza dla Twojego psa, powinieneś zapytać właścicieli hodowli z której zabrałeś czworonoga. Najprawdopodobniej będą oni mieli największą wiedzę na temat danej rasy i dokładnie rozplanują  dietę dla Twojego nowego przyjaciela.  Karmienie szczeniaka. Podział na wiek psa. Szczenięta zostają oddzielone od matki i przestają być karmione jej mlekiem około 6 tygodnia życia. Jednak już wcześniej można zacząć wdrażać im pokarm stały. 6-12 tygodni  Okres w którym nasi mali pupile powinny być karmione, karmą przeznaczoną dla szczeniąt. Jej skład jest zbilansowany pod kątem dostarczenia wszystkich składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego rozwoju.  Dzienne porcje żywieniowe powinny być podzielone na 4 razy. 3- 6 miesięcy Okres w którym powinno zmniejszyć się częstotliwość karmienia z 4 do 3 dziennie. A psy powinny zgubić nadmiar tłuszczu jaki zgromadziły przez pierwsze tygodnie życia. 6-12 miesięcy Kolejny okres w którym należy zmniejszyć częstotliwość karmienia psa do 2 razy dziennie. Należy pamiętać, że jeśli poddamy naszego psa kastracji lub sterylizacji,  to zmiany hormonalne obniżają chęć na aktywność fizyczną i może wystąpić większa skłonność do tycia.  Pod koniec tego wieku, należy przestawić się na karmę przeznaczoną dla dorosłych psów. Powyżej 1 roku życia Psa należy traktować jak dorosłego, i żywić karmą o takim przeznaczeniu. Dzienna dawka powinna być podzielona na 2 porcje. Psy ras małych dojrzewają szybciej i już po ukończeniu 9 miesięcy, możemy traktować je jak dorosłe. Natomiast u czworonogów średnich i dużych ras, ten proces trwa dłużej i osiągają dorosłość średnio między  15 a 24 miesiącem życia. Jak dużo powinien jeść szczeniak O czym już niejednokrotnie wspominaliśmy w dziale „żywienie” ilość pokarmu jaką należy podawać psu, zależy od wielu czynników.  Są to: Stan zdrowia Codzienna aktywność fizyczna Rasa psa Obecna waga wiek psa Trenując swojego czworonoga z wykorzystaniem smakołyków, nie możesz zapominać o wliczeniu ich do codziennego zapotrzebowania na kalorie. Najlepiej stosuj zdrowe przekąski w postaci suszonych jabłek lub marchewek.  Obserwuj poziom tkanki tłuszczowej u swojego psa i modyfikuj dzienne dawki karmy jakie mu serwujesz. Częstotliwość karmienia szczeniaków Szczeniaki  podobnie jak niemowlęta potrzebują podziału karmy na wiele małych posiłków. Dzienne zapotrzebowanie na karmę powinniśmy podzielić na minimum 4 porcję. Jeśli pies nie zje przygotowanego posiłku do 20 minut od podania, należy go zabrać. Psy muszą uczyć się regularności i jedzenia w wyznaczonym czasie. Należy pamiętać o tym aby każdy pies miał cały czas dostęp do świeżej wody. Miski powinny być dokładnie myte codziennie aby nie dopuścić do rozwoju bakterii.  Czy droga karma oznacza dobrą karmę? Inwestując w droższe karmy premium, mamy pewność, że psy otrzymują wszystkie składniki odżywcze potrzebne do ich rozwoju. Ryzyko problemów trawiennych i wystąpienia alergii jest mniejsze a przedstawiony skład prawdziwy. Warto zasięgnąć porady weterynarza lub innego specjalisty zajmującego się psami, która marka karmy jest warta uwagi. Karma mokra czy sucha, będzie odpowiednie dla szczeniaka? Mokra karma Sprzedawana w puszkach. Jest najdroższą opcją w żywieniu psów, jednocześnie najbardziej przez nich lubianą.  Decydując się na kupno, należy wybrać taką, która zawiera nie tylko mięso ale i warzywa. Dzięki czemu, dostarczy wszystkich składników odżywczych naszym pupilom. Karma półwilgotna Ma formę zazwyczaj małych pulpecików, których wilgotność przekracza kilkanaście procent. Nie kruszy się podczas jedzenia jak to bywa z suchą karmą.  Żywienie psa tego rodzaju karmą może dostarczyć wszystkich niezbędnych do rozwoju składników odżywczych. Sucha karma Najpopularniejszy rodzaj karmy. Dzięki stosunkowi ceny do ilości porcji, jest to najbardziej ekonomiczna karma. Stawiając na produkt wysokiej jakości, masz pewność, że dostarczysz psu wszystkich składników odżywczych, które potrzebuje będąc na danym etapie rozwoju. Dużą zaletą tego rodzaju pożywienia jest możliwość porcjowania go bezpośrednio z opakowania. Jak przejść z karmy przeznaczonej dla szczeniąt na karmę dla dorosłych psów. Wdrażając psu nowy rodzaj karmy, należy to robić stopniowo przez 1- 2 tygodnie. Nagła zmiana karmy, może spowodować problemy z układem trawiennym w postaci wymiotów lub biegunki. Właściciele często winą, obarczają nowy rodzaj karmy, kiedy prawdziwą przyczyną jest zbyt gwałtowna zmiana diety.  Przekąski między wyznaczonymi porami posiłku. Czy są dozwolone? Psy opanowały do perfekcji sztukę skomlenia o jedzenie. Ile razy każdy z nas oddał cześć swojego posiłku pupilowi, bo ten zmiękczył jego serce natrętnym proszeniem.  Jest to niewinne zachowanie a może doprowadzić do cukrzycy i otyłości. Dodatkowo psy bardzo szybko się uczą. Jeśli zobaczą, że szczekanie i skomlenie przynosi im za każdym razem korzyści, to przygotuj się, że będziesz musiał chować się z posiłkiem aby móc zjeść w spokoju.

Scroll to Top