Wścieklizna to jedna z najbardziej niebezpiecznych i śmiertelnych chorób u zwierząt – w tym psów. Wirus wścieklizny, przenoszony jest w ślinie a do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez ugryzienie przez zainfekowane zwierzę. Jeśli dojdzie do przerwania ciągłości skóry, wirus dostaje się do krwioobiegu i rozpoczyna namnażanie. Do zakażenie, może również dojść poprzez polizanie (oślinienie) rany na ciele. Ponieważ, szczepienie na wściekliznę jest w naszym kraju obowiązkowe, ryzyko zarażenia się tą chorobą od psów jest rzadkie. Najczęściej jest ona przenoszona przez dzikie zwierzęta jak lisy, kuny czy nietoperze. W poprzednim roku odnotowano 110 potwierdzonych przypadków wścieklizny u zwierząt w Polsce.
Objawy wścieklizny u psów.
Po kontakcie z zakażonym zwierzęciem a w efekcie infekcji, choroba postępuje etapami.
- Etap prodromalny (2-3 dni od zakażenia)
U psa następuje zmiana zachowania. Staje się niespokojny i przestraszony. Psy, które wcześniej były bardzo przyjazne, mogą wykazywać oznaki agresji, nawet do najbliższych im osób. Dodatkowo może wystąpić:
- Lęk i wycofanie w stosunku do ludzi i innych ludzi
- Ciągłe lizanie miejsca ugryzienia
- Nadwrażliwość na światło czy dźwięk
- Zmiana tonu głosu – ochrypłe szczekania
- Gorączka
- Etap wściekłości ( trwa 1-7 dni)
Psy przejawiają oznaki niepokoju i drażliwości. Występuje wrażliwość na światło i dźwięk. Atakują sztuczne przedmioty, zwierzęta i ludzi.
- Etap paraliżu (2 – 4 dni od pierwszych objawów)
Może wystąpić paraliż mięśni gardła i żuchwy, stąd charakterystyczna piana z jamy ustnej.
Następnie może dojść do niewydolności oddechowej a w konsekwencji śmierci.
Inkubacja wirusa trwa u psów zazwyczaj kilka dni ale zdarzają się przypadki, że wirus pozostaje w ukryciu nawet kilka miesięcy. Czas, rozwoju choroby zależy od miejsca i ciężkości ugryzienia oraz ilości wirusa jaki dostał się do ciała.
Rozpoznanie choroby u żywych psów opiera się na występujących objawach i historii czworonożnego pacjenta. Na obszarach gdzie wirus jest wielką rzadkością, potwierdzenie choroby jest trudne, gdyż objawy mogą być mylone z innymi schorzeniami.
Po śmierci psa, można potwierdzić wściekliznę z 100% pewnością poprzez test przeciwciał fluorescencyjnych – pobierając tkankę z mózgu.
Leczenie wścieklizny u psów.
Obecnie nie ma lekarstwa na wirus wścieklizny. Zachorowanie przez psa na tą chorobę kończy się śmiercią. Należy mieć na uwadzę, że zainfekowane zwierzę, powinno się jak najszybciej uśpić aby nie mogło przenieść wirusa dalej.
U psów zaszczepionych, jeśli istnieje możliwość infekcji, podaje się szczepionkę przypominającą. Pomaga to wzmocnić jego odporność i zmniejsza ryzyko rozwoju wirusa.
Pamiętaj, jeśli Twój pies został pogryziony przez innego psa, postaraj się uzyskać jak najwięcej informacji o tym zwierzęciu a w szczególności historię jego szczepień.
Profilaktyka.
Ponieważ obecnie nie ma lekarstwa na wściekliznę, najważniejszym zadaniem jest niedopuszczenie do jej występowania w otoczeniu i możliwości zakażenia się nią. Można tego dokonać przez regularne szczepienie swoich pupili ( co 1-3 lata), które jest obowiązkowe. Jeśli pies został pogryziony przez dzikie zwierzę lub sam pogryzł człowieka, musi zostać poddany obserwacji – jeśli po jej okresie wystąpią objawy niepokojące, pies musi zostać uśpiony.
Oprócz szczepień, zminimalizowanie możliwości zakażenia jest kolejnym sposobem zapobiegania wściekliźnie. Nie pozwól psu wędrować bez smyczy – szczególnie w lesie, gdzie znajduje się duże skupisko dzikich zwierząt. Kontakt z obcymi, nieznanymi psami także jest przeciwwskazany.
Twoją czujność, powinny wzbudzić dzikie zwierzęta, które nie uciekają na widok człowieka i wydają się być oswojone ( to może być jeden z objawów wścieklizny). Nie pozwól dotykać psu martwych zwierząt np: nietoperzy.