W czasach pandemii koronawirusa, który nie stanowi zagrożenia dla zwierząt należy pamiętać o innym wirusie – CDV (Canine Distemper Virus). Nosówka bo tak się nazywa wywołana przez niego choroba występuje u psów na całym świecie, może jednak atakować inne zwierzęta jak fretki czy lisy. Wirus nie jest odporny na działanie środowiska, ginie pod wpływem promieni słonecznych w przeciągu 3 dni a im wyższa temperatura tym krótszy czas jego przeżywalności.
Przyczyny nosówki
Zwierzęta zarażają się przez kontakt z śliną, moczem, krwią lub wydzieliną z dróg oddechowych nosiciela. Ze względu na wysoką odporność na zimno szczyt zakażeń przypada na jesień i zimę.
Nasz pupil może zachorować na nosówkę przebywając w otoczeniu zwierząt chorych lub mając kontakt z wydzieliną pochodzącą od nosiciela np. pijąc z tej samej miski.
Najbardziej narażone są szczeniaki i starsze psy, szczególnie te nieszczepione.
Po przeniknięciu do organizmu następuje replikacja wirusa w węzłach chłonnych i migdałkach.
Ważne aby skutecznie chronić się przed wirusem poprzez:
- szczepienie szczeniaków jeśli ukończyły 6 tygodni
- unikanie kontaktu z innymi psami, których stan zdrowia nie jest nam znany
- odnawianie szczepień u starszych psów
- utrzymywać aktywny i zdrowy tryb życia psa
Objawy nosówki
W pierwszych dniach inkubacji wirusa, następuje wzrost temperatury do 41 stopni. W zależności od wielu czynników jak chociażby odporność organizmu, choroba może przebiegać na wiele sposobów od bezobjawowego po powodujący śmierć psa.
Wyróżniamy takie postacie nosówki u psów jak:
- Nieżytowa, zazwyczaj na początku choroby objawia się gorączką wyciekiem z nosa, spojówek i biegunką.
- Płucna, charakteryzuje się wyciekiem z nosa. Powoduje zapalenie płuc ma przebieg zazwyczaj ciężki.
- Żołądkowo- jelitowa, objawia się biegunką i wymiotami. Prowadzi do odwodnienia.
- Oczna, objawia się zapaleniem spojówki, owrzodzeniem i możliwą perforacją rogówki
- Skórna, objawia się pęcherzykami ropnymi umiejscowionymi głównie na skórze brzucha. Po zaschnięciu tworzą się strupy.
- Nerwowa, objawia się problemami neurologicznymi jak niedowłady, tiki czy drżenia mięśniowe. Jej powikłaniem może być padaczka nie poddająca się leczeniu.
Weterynarz pobiera wymaz z gardła, nosa lub oczu w celu identyfikacji zakażenia wirusowego. Najłatwiejszym sposobem na potwierdzenie wirusa nosówki jest wykazanie jego obecności w komórkach nabłonkowych metodą immunofluorescencji – IF
Często specjalista pobiera inne badania by jednocześnie wykluczyć choroby o podobnym przebiegu jak:
- Gorączka plamista
- Leptospiroza
- Zatrucie toksynami (ołów, organofosforany)
Leczenie nosówki
Nie ma leku na nosówkę, jednak prowadzi się leczenie objawowe i zapobiegające powikłaniom. W przebiegu tej choroby najczęściej stosuje się:
- Antybiotyki o szerokim spektrum działania
- Leki przeciwgorączkowe
- Leki przeciwpadaczkowe
- Elektrolity
- Odpowiednią dietę (żywienie pozajelitowe)
Ważne aby przy pierwszych objawach zgłosić się do weterynarza aby ten mógł wdrożyć agresywne leczenie, które przy nosówce może pomóc uniknąć śmierci lub trwałych powikłań jak:
- Padaczka
- Uszkodzenie mózgu
- Skurcz szczęki
- Uszkodzenie nerwów
