Wywodzące z się z Syberii, psy rasy samojed pierwotnie były wykorzystywane do pilnowania reniferów podczas ich wypasania. Oprócz tego ciągnęły sanie oraz brały udział w polowaniach a nawet ogrzewały swoich właścicieli leżąc na nich w mroźne noce. Nazwa wywodzi się od ludu Samoyed, z którym łączyły ich bliskie relacje.
Jest to rasa pracująca, posiadająca silny charakter. Obecnie spełnia się raczej jako oddany i przyjazny członek rodziny.
Charakterystyczny „uśmiech” – lekko zadarty kącik ust, jest tym co urzeka wszystkich. Psy są bardzo rodzinne. Pomimo tego, że wybierają jedną osobę na swojego właściciela, to darzą miłością całą rodzinę. Uwielbiają przebywać ze „swoimi” ludźmi, kiedy pozostają dłużej same, stają się nieszczęśliwye.
Oprócz uśmiechu, jego charakterystyczną cechą jest gruby płaszcz sierści, który na zimę staje się tak gęsty, że ciężko dostrzec przez niego skórę. Decydując się na samojeda, musimy zdawać sobie sprawę, że ilość sierści, którą gubi jest naprawdę duża i nastawić się na częste sprzątanie.
Opiekując się tymi psami musimy dawać mu zajęcie. Znudzony pies może posunąć się do destrukcyjnych zachowań jak kopanie, gryzienie butów czy ciągłe wycie.
Samojed rozmiar i waga
Samce mają do 0.6 metra wysokości a samice sięgają 53 centymetrów. Ich waga oscyluje między 22 a 27 kilogramami.
Charakter i osobowość samojeda
Są to psy bardzo rodzinne i nie nadają się do samotnego pozostawienia w budzie czy na podwórku. Inteligencja, łagodność i lojalność to cechy, które wyróżniają dobrze wychowanego samojeda. Wychodząc na spacer, musi być zawsze prowadzony na smyczy, gdyż mogą obudzić się w nim pierwotne instynkty i ruszyć w pogoń za małymi zwierzętami.
Jak każdy pies – samojed potrzebuje socjalizacji już od najmłodszych lat. Oswajanie go z ludźmi, nowymi miejscami czy innymi zwierzętami sprawi, że wyrośnie na mądrego i posłusznego psa.
Samojed – najczęstsze choroby
Samojedy cieszą się ogólnie dobrym zdrowiem, jednak są schorzenia, do rozwoju których dochodzi częściej u tej rasy niż innych, są to:
- Jaskra
Choroba wywołana przez podwyższone ciśnienie śródgałkowe. Stopniowo uszkadza nerw wzrokowy. Postępująca może doprowadzić do całkowitej ślepoty psa. Wyróżniamy jaskrę pierwotną – dziedziczną oraz wtórną – wywołaną przez choroby współistniejące.
Leczenie polega na stosowaniu medykamentów w postaci kropel do oczu a w dalszej kolejności operację chirurgiczną.
- Glomerulopatia
Kłębuszkowe zapalenie nerek – choroba genetyczna, którą samojedy dziedziczą. Powstaje w wyniku odkładania się w tkankach nierozpuszczalnych złogów, zwanych amyloidami.
- Dysplazja stawu biodrowego
Choroba dziedziczona genetycznie. Kość udowa nie pasuje ściśle do stawu biodrowego powodując utykanie u psa. Czasami objawy są niewidoczne gołym okiem i dopiero zdjęcie RTG potwierdza diagnozę. U chorych psów dolegliwości będą nasilać się wraz z wiekiem.
Skuteczne leczenie obejmuje operację chirurgiczną oraz późniejsza rehabilitację
- Zwichnięcie rzepki
Często występujące schorzenie u samojedów, które dotyka tylnych łap. Może powodować ból, chociaż psy dobrze tolerują życie z dolegliwościami jakie powoduję niestabilna rzepka.
Leczenie zależy od stopnia zwichnięcia rzepki. W najcięższej postaci potrzebne jest operacyjne ustawienie rzepki na swoim miejscu oraz jej stabilizacja specjalnym gwoździem.
- Niedoczynność tarczycy
Niedobory hormonów tarczycy u psa ( tyroksyny T4 i trójjodotyroniny T3), objawiają się nadwagą i ospałością. Na skórze występują symetrycznie wyłysiałe miejsca. Dodatkowo niedoczynność tarczycy powoduje wzmożony łojotok, hiperpigmentację oraz zmatowienie i pogorszenie wyglądu sierści.
Niedoczynność tarczycy u samojedów leczy się tak samo jak u ludzi, poprzez podaż hormonów tarczycy.
- Cukrzyca
Jest to choroba przewlekła przez którą organizm nie produkuje insuliny lub wytwarza jej za mało. Oprócz samojedów, na cukrzycę szczególnie narażone są takie rasy psów jak mopsy czy pudle. Pierwszymi objawami jakimi manifestuje się cukrzyca są wielomocz, polidypsja, odwodnienie czy pogorszenie widzenia. Podaż insuliny oraz odpowiednia dieta stanowią trzon terapii leczenia cukrzycy.
- Zwężenie zastawki aortalnej
Kardiologiczne schorzenie utrudniające przepływ krwi między lewą komorą a aortą. Może prowadzić do omdleń psa a nawet nagłego zgonu. Echo serca może potwierdzić diagnozę.
- Rak płaskonabłonkowy języka
Samojedy są szczególnie narażone na wystąpienie tego nowotworu.
Karmienie samojeda
Pies powinien otrzymać 2 posiłki dziennie, składające się w sumie z około 1.5 do 2.5 szklanki suchej karmy. Oczywiście ilość karmy jaką powinien spożyć samojed, będzie zależała od takich czynników jak jego wiek, aktywność fizyczna czy występujące schorzenia.
Pielęgnacja samojeda
Psy tej rasy mają prostą sierść wierzchnią i miękki gruby podszerstek. Mogą mieć kolor śnieżno biały, biszkoptowy lub kremowy. Kiedy psu nadmiernie wypada sierść należy go czesać codziennie. Przynajmniej raz na 2 miesiące samojed powinien zaznać kąpieli. Wysuszenie sierści samojeda to długi proces i wymaga cierpliwości. Część właścicieli samojedów korzysta regularnie z usług groomerów, powierzając pielęgnację tych psów profesjonalistom.
Zęby samojeda powinno się czyścić przynajmniej 2 razy w tygodniu. Pozwoli to usunąć kamień nazębny i bakterie. Ochroni przed chorobami dziąseł i nieświeżemu oddechowi.
Pazury samojedom powinno się obcinać przynajmniej raz w tygodniu chyba, że ścierają je same. Pamiętaj, że zbyt krótkie przycinanie pazurów może spowodować ból i skutecznie zniechęcić do kolejnego obcinania
Jak u każdego psa, samojedy wymagają regularnej kontroli uszów pod kątem zaczerwień i brzydkiego zapachu, co może świadczyć o infekcji. Należy je czyścić przecierając zwilżonym gazikiem. Środki o zrównoważonym PH są najlepsze do tego typu zabiegów pielęgnacyjnych.
Podczas zabiegów pielęgnacyjnych, sprawdzaj dokładnie skórę psa pod kątem wysypek, ran i zmian grzybiczych. Zbyt duża ilość wydzieliny z oczu powinna Cię zaniepokoić.