Mops – charakter, pielęgnacja, choroby

Sprawdź nasze produkty

Zielone legowisko dla psa

Legowisko dla psa

Mopsy to urocza i bardzo charakterystyczna rasa psów o bogatej historii.  Kiedy trafiły do europy w XVI wieku, szybko stały się ulubieńcami tutejszej szlachty.  Dzięki charakterystycznej budowie ciała  przyciągają wzrok. Mopsy są przyjazne i miłe oraz nie wymagają dużo ćwiczeń i pielęgnacji, dlatego nadają się dla początkujących opiekunów i do życia w mieszkaniu.

Rasa ta pochodzi z Chin i sięga czasów dynastii Han – 206 p.n.e. Mopsy były bardzo cenione przez chińskich cesarzy, dzięki czemu mieszkały w luksusowych kwaterach. Obok shih-tzu i  pekińczyka, mopsy to 3 krótkonosa rasa psów hodowana w Chinach.

Kiedy do europy przybyły z holenderskimi handlarzami, otrzymały nazwę używaną do dziś.  Szybko zadomowiły się w rodzinach królewskich wśród takich osób jak Wilhelm III, Maria Antonina czy Josephine Bonaparte.

Waga i rozmiar psów rasy mops

Waga mopsów sięga 8 kilogramów a ich wielkość 35 centymetrów.

Mops – charakter

Mopsy zostały wyhodowane na wiernego towarzysza człowieka. Nie można od nich oczekiwać, że będą polować lub stróżować. Mops jest bardzo uczuciowym psem, uwielbiającym spędzać czas na kolanach właściciela.  Nie brak im energii na zabawy na świeżym powietrzu, są wesołymi i komicznymi psami potrafiącymi zaskoczyć swoimi wybrykami.

Za ich temperament odpowiadają geny ale także prawidłowo przeprowadzona socjalizacja.

Psy te są małą i cichą rasą, więc nadają się do mieszkania w bloku. Źle znoszą upały, dlatego nie powinny przebywać zbyt długo na zewnątrz w trakcie wysokich temperatur. Dodatkowo osoby wrażliwe o płytkim śnie, muszą zaopatrzyć się w stopery do uszów, ponieważ mopsy często chrapią.

Rasa nadaje się dla rodzin z dziećmi, gdyż jak na swój rozmiar są silnymi psami, jednak jeśli najmłodsi oczekują od nich zabawy, aportowania czy gry w piłkę, to będą rozczarowane.

Mops – karmienie

Ilość karmy jaką będzie potrzebował mops, w głównej mierze zależeć będzie od jego wieku, poziomu aktywności fizycznej czy chorób przewlekłych.

Przyjmuje się, że psy tej rasy powinny jeść od pół do całej szklanki suchej karmy – podzielonej na 2 porcje.

Mops – choroby

Rasa ogólnie uchodzi za zdrową, jednak jak każda, może cierpieć na wybrane schorzenia. Mopsy są bardziej podatne niż inne psy na występowanie:

  • Cheyletielloza

Pasożytnicza choroba skóry, którą wywołują roztocza. Jej charakterystycznym objawem jest tzw. łupież wędrujący. Łuski przypominające łupież występują na grzbiecie lub w uszach.

  • Zapalenie mózgu u mopsa ( pug dog encephalitis) 

Genetyczna nieuleczalna choroba, którą diagnozuje się zazwyczaj po śmierci psa.  Dotyka głównie młodych psów objawiając się padaczką, utratą wzroku, śpiączką i śmiercią. 

  • Padaczka

Padaczka może występować u mopsów jako objaw choroby ale także, być nią sama w sobie. Idiopatyczna padaczka jest diagnozowana u tej rasy dość często, dlatego w przypadku wystąpienia drgawek należy jak najszybciej wybrać się do weterynarza.

  • Suche oko

Zapalenie rogówki i spojówki, to częste schorzenie dotykające oczu, występujące u mopsów.  Przyczyną jest zbyt mała ilość płynu łzowego potrzebnego do nawilżania oczu.  Choroba wymaga leczenie u specjalisty, który przepisze odpowiednie preparaty utrzymujące wilgoć oka.

  • Wrzód rogówki

Choroba charakterystyczna dla ras z wypukłymi oczami.  Wrzód rogówki to ubytek ciągłości tkanki, powstały na skutek różnych stanów zapalnych, powstających w przebiegu urazu oka, nieprawidłowej pielęgnacji lub leczenia czy oparzeń.  Choroba objawia się bolesnością, zaczerwienieniem i nasilonym mrużeniem oka. Leczenie polega na zastosowaniu odpowiedniej farmakoterapii w postaci kropel i żelów a w ciężkich przypadkach interwencji chirurgicznej.

  • Problemy z oczami spowodowane ich anatomicznym ułożeniem – wytrzeszcz

Alergie

Mopsy są podatne na alergie, dlatego należy sprawdzać ich sierść przy codziennej pielęgnacji, zwracając uwagę na zaczerwienienia i obserwować nadmierne drapanie się psa.

  • Drożdżakowe zapalenie skóry 

Charakterystyczny, brzydki, lekko słodki  zapach  oraz zaczerwieniona i podrażniona skóra może świadczyć o infekcji drożdżakowej.  Obejmuje zazwyczaj pachy, uszy czy fałdy skórne na szyi. 

  • Dysplazja stawu biodrowego

Częsta choroba u psów na którą cierpią także mopsy. Deformacja stawu biodrowego jednak zazwyczaj nie utrudnia prowadzenia normalnego trybu życia. Ważne aby schorzenie było kontrolowane przez specjalistę.

  • Reakcja na szczepienie

Występują opisywane przypadki reakcji anafilaktycznych na podanie standardowych szczepionek.

  • Choroba Legg – Calve – Parthesa

Schorzenie wywołujące martwicę  głowy kości udowej. Spowodowane zaburzonym przepływem krwi do okostnej.  Pies staje się mniej aktywny przez ból a następnie dochodzi do kulawizny tylnych łap.  Diagnozę wydaje się na podstawie badania obrazowego – RTG a leczenie polega na podawaniu leków z grupy NLPZ. W ciężkich przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne,

Mops – pielęgnacja

Mopsy posiadają krótką, podwójną sierść w kolorze płowym ( jasny odcień żółtego)  lub czarnym. Charakterystyczną cechą wszystkich mopsów jest mały, krótki, płaski pyszczek o czarnym kolorze.  Pomimo krótkiej i gładkiej sierści, psy tej rasy bardzo mocno linieją, zwłaszcza latem. Aby ograniczyć to zjawisko i utrzymać sierść w doskonałej kondycji, konieczne jest regularne szczotkowanie i kąpiele minimum raz w miesiącu. 

Należy pamiętać o częstym przycinaniu paznokci, które u psów domowych nie są ścierane w naturalny sposób. Nie wolno zapominać o uszach pupila, które należy kontrolować pod kątem zaczerwień i brzydkiego zapachu oraz przemywać zwilżonym wacikiem.

Na szczególną uwagę u mopsów zasługują ich zmarszczki na pyszczku, które mogą być wylęgarnią bakterii i powstawania infekcji.  Zmarszczki należy dokładnie osuszyć po kąpieli i codziennie przecierać wilgotną szmatką ( wilgotne ściereczki dla niemowląt). Wyłupiaste oczy pupila, mogą być podatne na urazu lub działanie środków czystości lub chemikaliów.

Jak większość małych ras psów,  są podatne na choroby dziąseł. Dlatego ważna jest odpowiednia profilaktyka w postaci regularnego szczotkowania zębów.

Podczas każdej pielęgnacji sprawdzaj skórę psa pod kątem zaczerwienień, wyprysków czy podrażnień. Nagradzaj  psa aby kojarzył te zabiegi z czymś miłymi. Pozwoli mu to łatwiej znosić późniejsze wizyty u groomera czy weterynarza.