2022-03-08

Ze względu na to, że jest największy ze wszystkich terierów, nazywany jest królem terierów. Rasa została stworzona w hrabstwie Yorkshire. Jej zadaniem było łapanie wydr i szczurów. Ze względu na swoją sprawność stał się idealnym psem pracującym, udowadniającym swą wartość w czasach pierwszej wojny światowej. Inteligentny, towarzyski i pewny siebie, tak  w 3 epitetach możemy opisać Airedale. Nowi właściciele muszą pamiętać jednak, że są to psy wymagające dużej ilości ruchu i ćwiczeń. Jeśli posiadasz duże podwórko z ogrodzeniem, łatwiej będzie Ci sprostać jego wymaganiom a w zamian odwdzięczy się lojalnością i miłością do całej rodziny. Historia rasy Airedale Terrier Rasa, na tle innych terierów wyróżnia się wielkością.  Pierwsza próba wyhodowania psa, który miał za zadanie świetnie pływać, polować na wydry w wodzie a na lądzie łapać szczury, miała miejsce w 1853 roku. Krzyżówkę nazywano początkowo Waterside lub Bingley Terrier. Po pierwszej wystawie w 1864, wykazano spore zainteresowanie nową rasą i rozbrzmiała dyskusja na temat nowej nazwy.  W 1886 roku Kennel Club w Anglii uznał Airedale Terrier jako oficjalną nazwę. Podczas pierwszej wojny światowej były wykorzystywane jako posłańcy, wartownicy, przewoźnicy żywności i amunicji, psy stróżujące, psy zaprzęgowe oraz zwiadowcy. Rozmiar Osiągają 60 centymetrów wysokości. Samce ważą do  30 kg, samice są nieco lżejsze a ich waga sięga 25 kg. Osobowość Airedale to bardzo pracowity, niezależny pies z dużą ilością energii i wytrzymałości. Ma skłonności do kopania, gonienia i szczekania – zachowań występujących w naturze terrierów. Biorąc pod opiekę Airedale należy pamiętać, że nie wolno go zostawić na dłużej samego. Może to doprowadzić do destruktywnych zachowań – nadmiar energii musi zostać rozładowany. Treningi i zabawa musi być urozmaicona inaczej nasz piesek szybko się znudzi. Do pracy najlepiej motywują go smakołyki.Airedale jest zaciekłym opiekunem rodziny, będzie czujnie stróżował i chronił domowników. Do właścicieli będzie zawsze przyjazny. Należy pamiętać, że ostatecznie na temperament wpływa wiele czynników, są to głównie: Dziedziczność cech Trening Socjalizacja Zdrowie Kupując szczeniaka, znajdź hodowcę, który przedstawi Ci świadectwa zdrowia obojga rodziców, pozwoli to stwierdzić czy nie występowały u nich choroby dziedziczne. Airedale ogólnie są zdrowe, jednak podobnie jak inne rasy mogą być podatne na pewne schorzenia. Występuje u nich możliwość zachorowania na: Dysplazja stawu biodrowego – Kość udowa nie przylega ściśle do stawu biodrowego, powodująć ból i  kulawizm. Wraz z wiekiem może rozwinąć się zapalenie stawów. Alergie – Pokarmowe, kontaktowe i wziewne to 3 rodzaje alergii, które podobnie jak innym rasom lubią doskwierać Airedale. Niedoczynność tarczycy – Zaburzenie pracy tarczycy powodujące między innymi letarg, otyłość czy wypadanie sierści. Postępujący zanik siatkówki – Stopniowe pogarszanie stanu siatkówki powodujące osłabienie wzroku. Choroba von Willebranda – Zaburzenie krzepnięcia krwi objawiające się, między innymi krwawieniem z dziąseł. Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit – Objawia się wymiotami świeżą lub przetrawioną krwią. Rak – Podobnie jak ludzie, wszystkie psy mogą zachorować na nowotwory. Opieka Airedale to rasa psów pracujących, wymagająca odpowiedniej, dziennej dawki aktywności fizycznej.  Zaleca się przynajmniej 2 spacery dziennie połączone z zabawą jak aportowanie czy pływanie. Szkolenie i socjalizacja są bardzo ważne na etapie szczenięcych lat. Pies musi otrzymywać dużo różnorodnych bodźców zewnętrznych, dlatego warto go zabierać ze sobą w wiele różnych miejsc. Karmienie Zalecana dzienna dawka, dobrej jakości suchej karmy to 2-3 szklanki.  Aby pies stale był w dobrej kondycji powinien mieć dawkowane porcje jedzenia w oparciu o jego: wielkość wiek aktywność fizyczną metabolizm Pielęgnacja Zrzucanie sierści u Airedale nie jest warunkowane porą roku.  Aby zachować ją w dobrej kondycji należy czesać psa około 2-3 razy dziennie i okresowo kąpać. Sierść nie musi być przycinana jednak większość właścicieli decyduje się na wizytę u groomera. Aby uniknąć nadmiernego osadzania się kamienia na zębach powinno się je szczotkować około 2 razy  w tygodniu. Jeśli pies nie ściera pazurów, należy je regularnie przycinać Często sprawdzaj stan uszu pod kątem zaczerwień i przykrego zapachu –  co może świadczyć o infekcji. Przecieraj je wilgotnym wacikiem o neutralnym PH. Ciekawostki Podczas I wojny światowej pies o imieniu Jack biegnąc pod ostrzałem artylerii niósł wiadomość do brytyjskiej kwatery głównej. Informacja, którą niósł uratowała jego batalion. Niestety Jack poniósł śmierć na skutek odniesionych obrażeń. Został odznaczony krzyżem Wiktorii.